2.2.08

Περί των παθών της Ψυχής

"...Αν λοιπόν θέλουμε να ζούμε χωρίς πόνο ψυχής , και αυτό εξαρτάται από εμάς , τότε άς έχουμε πάντοτε στο νού μας το δόγμα της αυτάρκειας και της απληστίας. Ποιός άραγε δεν θα ήθελε να απαλλαγεί για όλη του τη ζωή από τις στεναχώριες ; Ποιος δεν θα προτιμούσε αυτό παρά το να έχει τα πλούτη του Μίδα και του Κίνυρου ; …."
...H συνεχεια εδω < κλικ

3 σχόλια:

Unknown είπε...

και οι στεναχωριες στη ζωη ειναι. πρωτα απ΄ολα η υγεια.
και πιστευω οτι μονοι μας φτιαχνουμε την τυχη μας και αν θελεις και την μοιρα μας....
ενα μικρο ναι ή οχι μπορει ν΄αλλαξει για παντα την ζωη μας. αλλες φορες στο καλυτερο, αλλες φορες στο χειροτερο. στο χερι μας ειναι να διακρινουμε τα....σημαδια.

iLiAs είπε...

..μέρος της ζωής είναι κι αυτά, αρκεί να έχουμε τη δύναμη να τις ξεπερνάμε!

Καλησπέρα, να είσαι καλά :)

Penthesila είπε...

"Συν Αθηνά και χείρα κίνει..."

Καλησπερα γειτονα..

Ιλια να'σαι και εσυ καλα...