27.12.10

The Voice Of Seduction




It was another lonely evening
In another lonely bar
When across the crowded gathering
I see, there you are
Intoxicating beauty and grace and poise
Seemingly unaffected by the crowd and the noise
I watched you deflect suitors by the dozen
Hovering about and stalking you like a coven
I sat and we talked and I no longer had a choice
Uncommon beauty and a lively intelligence
A rare combination beneath such a lovely countenance
And, oh lord, such an exquisite voice
Low and breathy, full of promise
The voice of seduction
Eroticism, witticism, full of compassion
A voice that prompts thoughts of
Nights of wild abandon
Of full moons.... Above warm tropical rains
Of long moonlit walks on the sands
Of fine wines and candlelit dinners
Of mountain log cabins with crackling fires
Of romantic destinations, nights filled by sighs
A woman whose conversation is an event
Intelligent, inventive, romantic, and heaven-sent
Knowledgeable about so many subjects
With a voice that entrances sweet and direct
A woman's maturity and a little girl's innocence
Simple naivete and seductive temptress
A complex woman without a doubt
A siren perhaps, singing to tout
Chivalry, sensitivity, and romance
Qualities begging for enhancement
In men the world over
Therefore the key to this maiden of myth
Is to make sure that she is never bereft
Of the qualities she so richly deserves
Do this to ensure that her love will be preserved.


by Mark Acciard

22.12.10

Lady Ice

14.12.10

Sophie Rata














The Robot and the Butterfly

9.12.10

8.12.10

Somewhere



Lost in the darkness, hoping for a sign
Instead there is only silence,
Can't you hear my screams?
Never stop hoping,
Need to know where you are
But one thing's for sure,
You're always in my heart

I'll find you somewhere
I'll keep on trying until my dying day
I just need to know whatever has happened,
The truth will free my soul

Lost in the darkness, try to find your way home
I want to embrace you and never let you go
Almost hope you're in heaven so no one can hurt your soul
Living in agony 'cause I just do not know
Where you are

I'll find you somewhere
I'll keep on trying until my dying day
I just need to know whatever's happened,
The truth will free my soul

Wherever you are, I won't stop searching
Whatever it takes me to go

I'll find you somewhere
I'll keep on trying until my dying day
I just need to know whatever's happened,
The truth will free my soul

24.11.10

Tighten my grip

photo by Rankin

As the sun begins to set
And another day is winding down
I still cant seem to forget
The love that I found.

Every day is meant to get easier
But every fine detail still recurring in my head
Devastated I'm not the one to please her
Feeling so replaced, lifeless, dead.

As the sun begins to rise
My heart still twisted and severed
I still cant seem to tame the cries
Yet another struggle lay ahead.

I cry, I yell, I hurt, I yearn
As I adapt to this healing procedure
Realizing with pain comes a lesson learnt
Soon you will be a case of amnesia


Every day my grip is tightening
From drowning in my sorrows
Your absence becoming less frightening
Knowing a better day will come tomorrow!

by Kelly

Once Again

photo by Zena Holloway

I promised myself I'd never fall once more,
The look in his eye I would just ignore.
I tried not to notice the gentle way he touched my skin,
My heart, I knew, I would not let him win.
Then something happened, and I finally let go,
I let him love me, and loved him more than he'll ever know.
Once it just took his smile to warm my heart,
And never could I imagine us being apart.
He showed me how love was meant to be,
And truly he meant everything to me.
I'm not sure when things started to go wrong,
I thought we could get through, If only I was strong.
But somehow everything I said was never quite right,
Never could I make him listen, though I tried with all my might.
He would just keep drinking, no matter how I cried,
And say he did not care if our love lived or died.
I vowed I would stay by his side forever,
No matter what happened, I would leave him never.
I stood by and watched him waste away,
I tried to stop him, but there was nothing I could say.
I finally realized there was nothing I could do,
And I knew our relationship was really through.
I said good- bye and walked to the door,
As he watched me go, his bottle hit the floor.
For the first time ever I watched a tear cross his eye,
He looked at me and asked, "Why can't you try? "
I walked away that day, promising, once again,
Never will I let anyone break my heart, once again.



by Jennie Henry

2.11.10

Fat-tastico

25.10.10

Behind Closed Doors

The Girl and the Wolf



"It is not so easy to fool little girls nowadays as it used to be"

8.10.10

Διάλειμμα για διαφημίσεις




Πολλά ερωτήματα έχετε από την προηγούμενη στήλη και πρέπει να απαντήσω πριν συνεχίσω την ιστορία.
Ο όρος ubersexual πρωτοεμφανίστηκε στο βιβλίο The future of men.
To έγραψαν τρεις γυναίκες-στελέχη της διαφημιστικής αμερικάνικης εταιρείας WJT, ειδικές στον τομέα της στρατηγικής μελέτης προτύπων.
Οι διαφημιστικές προσπαθούσαν να πιάσουν πελάτη τον νέο τύπο άντρα που εμφανίστηκε μετά τον metrosexual και δεν ήταν ούτε τόσο καταναλωτικός, ούτε τέλεια αποτριχωμένος, ούτε γνώριζε τα πάντα για τα καλλυντικά.
Προσέχει την εμφάνισή του, είναι γυμνασμένος, μορφωμένος και ψαγμένος, αλλά χωρίς επιτήδευση.
Φέρνει την αρρενωπότητα πίσω στις παραδοσιακές δομές, χωρίς όμως τη βαρβατίλα.
(Αν βρείτε το πρώτο τεύχος του «Αrren», του free male press της Θεσσαλονίκης, τον έχει καταγράψει πραγματικά to the point).
Δεν ποζάρει, γίνεται χύμα με τα φιλαράκια του κι έχει αντρικά χόμπι, χωρίς όμως τη μονομανία του βαρβατουάρ για το τρίπτυχο ποδόσφαιρο - τσόντες - μπίρες.
Δεν έχει κολλητές γυναίκες όπως ο metrosexual γιατί δεν έχουν τα ίδια ενδιαφέροντα, αλλά τις σέβεται και δεν έχει τα συμπλέγματα των αρρενωπών ειδών μισογύνηδων με ηγετικές τάσεις (προηγούμενα τεύχη).
Έχει υψηλή τεστοστερόνη, αυτοπεποίθηση, στυλ και είναι περιπετειώδης.
Είναι πολύ hot εραστής και κάνει σεξ με ορμή και επίσης χωρίς καμία επιτήδευση.
Έχει την ντομπροσύνη, το θάρρος και τη δυναμικότητα του παραδοσιακού αρσενικού, χωρίς όμως τη συναισθηματική κενότητά του.
Όταν ένας ubersexual σού πει ότι είστε μαζί σημαίνει ότι είστε μαζί, αν σου πει ότι είσαι καριόλα και γι' αυτό χωρίζετε,
σημαίνει ότι όσο καψούρης και να είναι δεν έχει πισωγυρίσματα,
ο λόγος του είναι κάτι που δεν διαπραγματεύεται.
Ο λόγος του είναι ακόμη αυτό που κάνει το αυθεντικό αρσενικό να ξεχωρίζει.

Αυτό που ρωτάτε οι γυναίκες που ταυτιστήκατε με την Καριόλα,
αν υπάρχει περίπτωση ο ubersexual να μείνει μαζί της μετά από όλα όσα έγιναν,
η αλήθεια είναι ότι έχω έναν ubersexual φίλο που μπορεί να μην έστρωσε απόλυτα την Καριόλα, αλλά την αγάπησε.
Τη μαζεύει διαρκώς, ομηρικοί καυγάδες, η σχέση πάντα στο κόκκινο, αλλά, παρ' όλα αυτά, δεν τη χώρισε.
Μάλλον γιατί είχε πολλά Καλά Κορίτσια στο βιογραφικό του και δεν άντεχε πια τις Ψυχαναγκαστικές, τις γκόμενες που έκλαιγαν κι οδύρονταν.
«Και τί σημαίνει "καλό κορίτσι";» με ρωτά.
Έχει καταλήξει ότι ή καλή γυναίκα θα είναι κάποια ή καλός άνθρωπος.
Και η δική του Καριόλα μπορεί να μην είναι καλή γυναίκα, αλλά είναι καλός άνθρωπος - κατά βάθος.

Για να απαντήσω σε όσους με ρωτούν πώς στο καλό κατάλαβα ότι οι Ψυχαναγκαστικές γκομενές τους τούς εξουσιάζουν συναισθηματικά, η Ψυχαναγκαστική, όπως και Το Θέμα (παλιότερο τεύχος), είναι οι γυναίκες που έχουν τους άντρες στην ελληνική κοινωνία.
Εκείνες που τους βάζουν σε σχέση και οι νικήτριες έτσι και παιχτεί θέμα ανταγωνισμού.
Ο ubersexual φίλος μου λέει ότι ο άντρας είναι φιλότιμο ον, δεν αντέχει να βλέπει μια γυναίκα να κλαίει και τελικά μένει μαζί της γιατί πείθεται ότι τον αγαπά, άσε που φοβάται πολύ και τη σκηνή χωρισμού.
Η αλήθεια είναι ότι κι οι άντρες που έρχονται από μητέρα-θύμα εκλαμβάνουν πάντα τις ενοχές που τους βγάζει κάποια ως αγάπη.
Κατά τ' άλλα, ναι, πιστεύω ότι το ίδιο θα αγαπήσει Αλέξανδρε και η δική σου Ψυχαναγκαστική τον επόμενο,
είναι αυτό που ονομάζουμε Ψυχολογία του Αιδοίου.
(Αν κάνεις πραγματικά καλό σεξ γύρω στις δέκα φορές σε μια γυναίκα, σε έχει ερωτευτεί.
Και τον επόμενο που θα τις κάνει γύρω στις δέκα φορές πολύ καλό σεξ, και τον επόμενο. Επιπλέον η γυναικεία ψυχολογία προσαρμόζεται, και γι' αυτό οι γυναίκες μπορούν να μπαίνουν σε σχέση με τόσους διαφορετικούς τύπους).
Θα σε συμβούλευα λοιπόν να αφήσεις την Ψυχαναγκαστική εφόσον ερωτεύτηκες άλλη, πληγωθεί δεν πληγωθεί, έτσι είναι τα πράγματα.
Περισσότερο σκέφτομαι πόσο θα πληγωθείς εσύ μόλις μπεις σε κανονική σχέση με τη δεύτερη. Μπορεί να της έχεις εξηγήσει την κατάσταση, αλλά άλλο η λογική κι άλλο το συναίσθημα. Όλες τις μέρες που την αφήνεις μόνη γιατί η Ψυχαναγκαστική άρχισε τα κλάματα, της δίνεις το συναίσθημα της εγκατάλειψης και της προδοσίας.
Δεν θα στο ανταποδώσει στο μέλλον;
Εγώ βάζω στοίχημα ότι όταν σε έχει, θα σε μηδενίσει.
Προσέξτε πολύ το στόρι που δίνετε σε μια γυναίκα, αν θέλετε το u belong to me and I belong to you,
αυτό πρέπει να δίνετε εξαρχής.

Και τέλος, ο Λουκιανός ρωτά γιατί,
να πάρει,
η Καριόλα επιστρέφει πάντα στον φλώρο που βαρέθηκε και πέταξε.
Γιατί μετά τη μεγάλη γύρα της στην αγορά και η Καριόλα θα κακοποιηθεί συναισθηματικά, θα κάνει την αυτοκριτική της και θα βιώσει τη μοναξιά.
Τότε θα επιστρέψει στον άντρα που την αποδέχεται.
Αλλά αφήστε με να συνεχίσω την ιστορία της Κάτιας γιατί είμαστε στο σημείο που ο Φλώρος, όταν κατοχυρώσει την Καριόλα,
θα ξυπνήσει και θα την εκδικηθεί για όλα όσα του έκανε στο παρελθόν...

ΕΙΡΗΝΗ ΧΕΙΡΔΑΡΗ

7.10.10

Orgasmotronic

photo by Amelkovich

To χειρότερο είναι πως η Κάτια ήταν opt out.
Η opt out generation είναι όλες αυτές οι σημερινές γυναίκες καριέρας που, όταν μένουν έγκυες, παίρνουν άδεια απ' τη δουλειά για να γεννήσουν και ξαφνικά Λούης, δεν επιστρέφουν ποτέ πίσω στο γραφείο.
Και γιατί να επιστρέψουν άλλωστε.
Μόλις γεννάνε συνειδητοποιούν πώς είναι τα πρωινά στο στο σπίτι κι ότι τα χρήματα που παίρνουν για να σκοτώνονται στη δουλειά είναι ελάχιστα.
Κι εφόσον έτσι κι αλλιώς θα πρέπει να πληρώνουν γυναίκα να τους κρατά το παιδί, τους έρχεται μία η άλλη.
Οπότε οι opt out σκέφτονται «ας το μεγαλώνω καλύτερα εγώ το παιδί μου».
Όχι ότι είναι τεμπέλες και θέλουν να απλώσουν την αρίδα τους, εφόσον τα πρώτα χρόνια όλη μέρα πίσω απ' το παιδί είσαι και δεν προλαβαίνεις ούτε να κοιμηθείς ούτε να φας - γεγονός που έχει και τα καλά του γιατί χάνεις τα κιλά της εγκυμοσύνης σε χρόνο dt, ενώ στη δουλειά όλο και κάτι θα τσιμπούσες από την ανία ή από τα νεύρα σου.
Το θέμα είναι ότι οι opt out εξαρτιούνται πλέον οικονομικά από τον άντρα τους κι είναι το μεγαλύτερο χτύπημα στην Ιστορία που δέχτηκε ο φεμινισμός.
Άδικα δηλαδή κάηκαν τόσα σουτιέν, εφόσον το ίδιο το οικονομικό σύστημα θα πετούσε χρόνια αργότερα έξω από την αγορά εργασίας έτσι κι αλλιώς τις -πάντα πιο κακοπληρωμένες από τους άντρες- γυναίκες, όταν γίνονταν μητέρες.
Κι εντάξει όσο η Κάτια ήταν γυναίκα του Assman κι είχε κάθε δικαίωμα να τον ξεκάνει οικονομικά.
Τώρα όμως που βρισκόταν σε διάσταση ήταν ένα πλήγμα για τον εγωισμό της να τη ζει ο Assman μέχρι εκείνη να ξαναβγεί στην αγορά.
Είχε διάφορα project στο μυαλό της για το τι θα έκανε εφόσον δεν ήθελε να ξαναγυρίσει με τίποτα στη διαφήμιση, την παλιά της δουλειά - άσε που είχε ήδη κοιμηθεί με όλους εκεί, οπότε δεν είχε νόημα.
Είχε σχέδια απ' το να φτιάξει φάρμα με βιολογικά προϊόντα και να κατασκευάζει κοσμήματα-κομπιούτερ, μέχρι να κάνει κονσομασιόν και να γίνει αεροσυνοδός στο Ντουμπάι, μπίζνες που έχουν άμεσο κέρδος και δεν χρειάζεται να περιμένεις για να κάνεις απόσβεση.
Δεν μπορούσε να καταλήξει, μια σκεφτόταν το ένα, μια το άλλο,
γιατί έτσι είναι οι γυναίκες, σκέφτονται πολλά πράγματα μαζί,
ενώ ο Assman ένα μόνο πράγμα να σκεφτόταν κι έκανε overload.
Για παράδειγμα,
όταν ακόμη έμεναν μαζί,
η Κάτια μπορούσε να του απαντάει σε αυτό που τη ρωτούσε,
να σηκώνει το τηλέφωνο,
να μιλά στο τηλέφωνο και να μιλά και στον Assman και ταυτόχρονα να σκέφτεται κάτι που της είπε η δασκάλα των παιδιών και τι να φορέσει το βράδυ.
Ο Assman,
αντίθετα,
όταν του μιλούσε η Κάτια και χτυπούσε το τηλέφωνο,
της έλεγε να σταματήσει μισό λεπτό και να περιμένει εκείνος να απαντήσει το τηλέφωνο,
ή έπρεπε να σηκώσει το τηλέφωνο,
να πει «περιμένετε»,
να πει ύστερα στην Κάτια «περίμενε ένα λεπτό, μη μιλήσεις»
και ξανά να συγκεντρωθεί στο τηλέφωνο γιατί αλλιώς δεν καταλάβαινε τι του έλεγαν.
Αυτό είναι το overload στων αντρών.
Ακόμη κι αυτό όμως που τόσο της την έσπαγε κάποτε το νοστάλγησε όταν ο Assman έφυγε από το σπίτι.
«Σε παρακαλώ γύρνα πίσω»
του έλεγε
«μπα»
απαντούσε εκείνος που ξαφνικά ξύπνησε
«με τάραξες στο κέρατο όλα αυτά τα χρόνια».
«Εγώ φταίω που είμαι το πολυοργασμικό ον της φύσης, άρα πολυγαμικό;»,
του έλεγε η Κάτια.
«Αν ήσουν κι εσύ πολυοργασμικό ον να με απατούσες, αλλά είσαι φτιαγμένος μια φορά και έξω, είσαι τυχερός, ικανοποιείσαι εύκολα».
Η αλήθεια είναι ότι η Κάτια είχε τέσσερις συνεχόμενους οργασμούς όταν το σεξ δεν της έβγαινε καλό.
Όταν της έβγαινε καλό, είχε είκοσι με είκοσι πέντε μέσο όρο.
Είχε κι αυτόματους οργασμούς,
μια φορά μάλιστα,
τη στιγμή που ψώνιζε στο σούπερ μάρκετ,
σκέφτηκε κάτι hot κι είχε έξι συνεχόμενους οργασμούς.
Η κοπέλα που μοίραζε ένα δωρεάν ενεργειακό ποτό για prοmotion
κι είχε μόλις δώσει στην Κάτια να πιει,
τα έχασε, αλλά η Κάτια προσπάθησε να το παίξει άνετη και είπε στην υπάλληλο
«τι είχε μέσα αυτό, βρε παιδάκι μου;».

ΕΙΡΗΝΗ ΧΕΙΡΔΑΡΗ

6.10.10

Η καρέκλα του τάντρα και το Μέριλιν Μονρόε κόλπο.

Αυτή η σύνοψη δεν είναι διαθέσιμη. Κάντε κλικ εδώ, για να δείτε την ανάρτηση.

5.10.10

Η καριόλα και ο φλώρος: μία καρμική σχέση


Η Κάτια και η κολλητή της ήταν καριόλες. Η Καριόλα είναι ένα σέξι, πολύπλοκο, φιλοσοφημένο και δυνατό πλάσμα που πολεμά μια ολόκληρη κοινωνία που αδίκησε τη μάνα του.
Γεννιέται με χρέη και περασμένο όρκο στο DNA για εκδίκηση με σπέρμα κι αίμα.
Ο άντρας με τον οποίο ταιριάζει σεξουαλικά είναι ο βαρβατουάρ κι αυτό γιατί κι οι δύο κάνουν σεξ σαν ζώα - η θεωρία της εξέλιξης δεν συμπεριλαμβάνει και τον βαρβατουάρ γκόμενο.
Όμως η Καριόλα θέλει το σεξ του βαρβατουάρ αλλά όχι το «πακέτο» του βαρβατουάρ.
Δεν τον αντέχει για σχέση.
Οπότε σαρώνει ό,τι κινείται από φλώρο.
Αλλά γιατί τόσοι άντρες σήμερα είναι φλώροι;

Οι Ελληνίδες της προηγούμενης γενιάς μεγάλωσαν σε μια πατριαρχική και μάτσο κοινωνία. Όλα όσα δεν τους επιτράπηκε να πουν για το πώς πέρασαν τα είπαν με τα παιδιά που έβγαλαν.
Οι καταπιεσμένες γυναίκες κάνουν την κόρη καριόλα για να ζήσει όσα δεν έζησαν εκείνες και να μη γίνει θύμα όπως εκείνες.
Τον γιο τον κάνουν πάντα φλώρο, καλό παιδί, φιλότιμο, γιατί δεν έπρεπε να γίνει καθίκι σαν τον πατέρα του.

Η Καριόλα ευνουχίζει.
Έχει τους άντρες σήκω-κάτσε, κάτσε-σήκω και «θα σε δω όποτε θέλω εγώ» και «όχι αύριο, βγαίνω με κάτι φίλους που δεν τους ξέρεις, μεθαύριο» και 'είμαι μπερδεμένη, θέλω τον χρόνο μου γιατί γνώρισα κάποιον άλλον».
Αλλά, αν το θέμα πάει γαργάρα στη σχέση, γαργάρα θα πάει και στο σεξ.
Και με όσους κι αν κάνει σεξ μια Καριόλα, έστω κι αν βάζει άλλον φλώρο το πρωί, άλλον το μεσημέρι και δυο μαζί το βράδυ, μένει πάντα ανικανοποίητη, αφού η ίδια τους έχει ευνουχίσει.

Όχι ότι η Καριόλα δεν ερωτεύεται.
Εκείνο το καλοκαίρι, πριν χρόνια, πριν τον γάμο τους, που η Κάτια άφησε τον Assman να πάει να δουλέψει σε νησί, ερωτεύτηκε κάποιον άλλον βαθύτατα.
Όχι βαρβατουάρ, αλλά ubersexual, (υπεραρσενικό, πολύ πιο εξελιγμένο είδος από τον βαρβατουάρ. Είναι ο άντρας που εμφανίστηκε τελευταία στις μητροπόλεις ως αντίθετο του metrosexual, του στρέιτ άντρα με ευαισθησίες, ναρκισσισμό και ενδιαφέροντα γκέι άντρα). Μπήκαν στη σχέση με 1.000 κιλοτζάουλ ο καθένας κι όλα έδειχναν ότι θα καεί γρήγορα το θέμα.
Κάποιες φορές, η Κάτια πήγε να του πει ότι τον αγαπά, αλλά οι λέξεις έβγαιναν απ' το παράθυρο, χύνονταν στα πλακόστρωτα κι από εκεί στην θάλασσα.
Μπορούσε να αρθρώσει μόνο ό,τι αφορούσε τον Assman και τους άλλους με τους οποίους κοιμόταν.
Αλλά ο ubersexual δεν θα επιτρέψει στην Καριόλα να τον ευνουχίσει.
Δεν θα την αντέξει.
Δεν θα πάρει σοβαρά κάποια που κάνει σεξ από εδώ κι από εκεί με την ευκολία που πίνει καφέ, και με το που θα ακούσει «είμαι μπερδεμένη» θα της πει «μη με ξαναπάρεις τηλέφωνο». Γιατί δεν περιμένει καμία τύπισσα να ξενερώσει από άλλον για να γυρίσει σε εκείνον, προτιμά να την κόψει μαχαίρι, να στενοχωρηθεί πέντε μήνες και να συνεχίσει τη ζωή του.
Η Καριόλα είναι η γκόμενα που σε ξεφτιλίζει κι ο ubersexual ο περήφανος άντρας.
Τι θα απογίνει ο τελευταίος;
Mετά την Καριόλα θα τα φτιάξει με το Καλό Κορίτσι - για άλλους Ψυχαναγκαστική και Κουλή Γκόμενα.
Που κλαίει και οδύρεται, αλλά είναι πιστή, αγνή, αθώα, κι έτσι τον εξουσιάζει συναισθηματικά.
Σεξουαλικά, βέβαια, θα την βαρεθεί γρήγορα.
Κι αν έχουμε να κάνουμε με έξυπνο ubersexual, γνωρίζει ότι, αν τη χωρίσει, τους ίδιους όρκους αγάπης, τα ίδια ατέλειωτα sms, τις ίδιες υστερίες, τις ίδιες κλάψες, τις ίδιες παρακολουθήσεις τα βράδια, το ίδιο δράμα θα βιώσει το Καλό Κορίτσι και για τον επόμενο στη γωνία.
Τα ίδια κάνει κι ο Φλώρος.
Αυτό το ήξερε η Κάτια απ' την αρχή, όταν έβλεπε τον Assman να τρέχει πάνω-κάτω για να την κατακτήσει.
Κάθε Μεγάλη Καριόλα ξέρει ότι ο άντρας που κάνει τα πάντα για να σε έχει και δέχεται τα πάντα για να μη σε χάσει είναι ο ανασφαλής.
Κι ότι τα ίδια θα κάνει και στην επόμενη, εκτός κι αν του ρίχνεις απορρίψεις για να τον κρατάς focus σε σένα.
Γιατί ο Φλώρος έχει αναπτύξει τη θηλυκή του πλευρά, είναι το είδος απ' το οποίο βγήκε ο metrosexual: θέλει και τις απορρίψεις του και την ίντριγκά του κι όλα τα άλλα x-files για τη στρέιτ ψυχοσύνθεση και του βαρβατουάρ και του ubersexual.
Πάντως, κάπως έτσι ήρθε και για την Κάτια εκείνη η μέρα που η Καριόλα πάντα επιστρέφει στον Φλώρο για να κάνει παιδιά μαζί του.
Γιατί συνεννοούνται σαν να τους μεγάλωσε η ίδια μητέρα.

ΕΙΡΗΝΗ ΧΕΙΡΔΑΡΗ

Very troubled ladies




H Κάτια δεν ήταν Γκόμενα Κομμωτηρίου.
Οπότε, όταν της είπα ότι τα mail της δείχνουν ξεκάθαρα, μόνο εκείνον τον Ubersexual ήθελε πραγματικά, τα μάζεψε κι έφυγε Σαντορίνη με τη Δένια.
Ο Assman πάλεψε και σ' εκείνη τη φάση για να έχει την πρώην γυναίκα του.
Με sms!
Όπως μου λένε αναγνώστες μου ότι παλεύουν για να έχουν μια γυναίκα.
(Σοβαρολογούμε τώρα;)
Υπάρχουν δυο σημαντικές λεπτομέρειες στην ιστορία όμως, για να απαντήσω από εδώ στην αναγνώστρια που μέχρι και τον αστρολογικό μου χάρτη έβγαλε για να της πω αν μπορεί να είναι με τον Ubersexual που ερωτεύτηκε, και στις υπόλοιπες που ταυτίστηκαν με την Καριόλα.
Πρώτον, η Κάτια είχε ήδη κάνει τα παιδιά της με τον Φλώρο, τον ιδανικό άντρα δηλαδή για να μεγαλώσει μια Καριόλα παιδιά με ηρεμία και αποδοχή.
Δεύτερον, τη δεύτερη φορά που θα τον ξανασυναντούσε, ο Ubersexual ήταν σαραντακάτι. Στα 40 του, ένας άντρας οφείλει να έχει ξεμπερδέψει με τις φοβίες του και προσέξτε γιατί μία φορά θα τις γράψω (μετά, όπως τα έχω υπολογίσει, θ' απολυθώ).

Ο μεγαλύτερος φόβος των αντρών είναι o κόλπος.
Είναι ανώτερο και πολύπλοκο γεννητικό όργανο κι αυτό για να μπορεί να δίνει παιδί. Παράδειγμα, ένας άντρας έχει μόλις ένα νεύρο για να φέρνει την ηδονή από το πέος στον εγκέφαλο,
ενώ η γυναίκα έχει έξι τέτοια νεύρα απ' τον κόλπο,
έξι από την κλειτορίδα,
άλλα τόσα απ' τον τράχηλο,
άλλα απ' το σημείο G,
άλλα από τις περιοχές γύρω από τον κόλπο.
Επιπλέον, έχει οργασμό από κόλπο,
κλειτορίδα,
τράχηλο,
G-point,
πρωκτό,
στήθος
και
σημείο e
(emotional, δεν υπάρχει στο σώμα αλλά στην ψυχή).
Είναι φτιαγμένη να νιώθει την ηδονή περισσότερο κι είναι το μόνο πολυοργασμικό ον της φύσης,
άρα το εκ φύσεως πολυγαμικό,
όπως υπέγραψαν οι γιατροί των σεξολογικών ινστιτούτων του κόσμου πριν μερικά χρόνια
(και του δικού μας)
και τα έστειλαν στις συντάκτριες των γυναικείων περιοδικών
, ζητώντας συγγνώμη για τους προκατόχους τους που εσκεμμένα είπαν τόσα ψέματα για τη γυναικεία σεξουαλικότητα.
Η φύση έχει ποντάρει τόσα νεύρα στη γυναικεία ηδονή και στον γυναικείο οργασμό
-που μέχρι τις αρχές του αιώνα οι γιατροί έλεγαν ότι δεν υπάρχει καν-
γιατί τότε η μήτρα κάνει αναρρόφηση, παίρνει βαθιά το σπέρμα κι έχουμε γερή εγκυμοσύνη, όπως απέδειξε πρόσφατα ο κορυφαίος σεξολόγος dr Komisaruk
(διαβάστε στο Science of Orgasm).
H Λιλή Ζωγράφου γράφει στην Ιστορία του Φαλλού ότι μόνο πάνω σε αυτήν τη διαφορά των γεννητικών οργάνων υπάρχει εκ γενετής κόμπλεξ των αντρών απέναντι στον κόλπο, απ' τον οποίο βγήκαν.
Γι' αυτό και σε όλη την Ιστορία προσπάθησαν να εξουσιάσουν τις γυναίκες και να τις αφανίσουν σεξουαλικά.
Το ίδιο κόμπλεξ, γράφει, οδήγησε στη μεγάλη διάδοση της αντρικής ομοφυλοφιλίας
(να αποδεσμευτούν σεξουαλικά απ' τον κόλπο).
Όσο για τους ετεροφυλόφιλους, όσο πιο κομπλεξικός είναι κάποιος, τόσο κερατώνει τη γυναίκα που έχει δίπλα του, φοβάται τη γυναικεία σεξουαλικότητα και μισεί τις Καριόλες.

Οι άντρες άλλη ερωτεύονται και με άλλη θέλουν να κάνουν σεξ, ένα μπάχαλο.
Το οποίο έχει να κάνει και με το οιδιπόδειο, αλλά δεν είναι ώρα να το αναλύσουμε κι αυτό.
Οι άντρες ερωτεύονται μια αγγελική φιγούρα και ποθούν μια bitch.
Αναγνώστες μού γράφουν ότι θα παντρευτούν τη γυναίκα που είναι καλή σύζυγος,
αλλά δεν χρειάζεται απαραίτητα να αγαπά και το σεξ.
(Τα mail χρονολογούνται όλα το 2010, σε προηγούμενους αιώνες δεν υπήρχε ίντερνετ.)
Έτσι θα παραμείνει η αγνή αγγελική φιγούρα, την οποία σκοπεύουν να απατούν πού και πού για να βρίσκουν το καλό σεξ.
Άρα, αργά ή γρήγορα, τους απαντώ, θα ανοίξει ξανά το love center τους στον εγκέφαλό τους όταν δουλέψει μια νέα χημεία,
θα παραχθούν οξυτοκίνη, ντοπαμίνη, σεροτονίνη, επινεφρίνη
και ουπς,
μετά τον γάμο είναι ερωτευμένοι με άλλη.
Κάποιοι το γουστάρουν όλο αυτό, έχουν ανάγκη να ζήσουν το δράμα τους και το «Παντρεμένοι κι οι δυο».
Είπαμε όμως ότι ο Ubersexual δεν είναι Bαρβατουάρ, αλλά πιο ψαγμένο είδος.
Και λογικά προσπαθεί να λύσει τα θεματάκια του.
Κι αυτή είναι η απάντησή μου στην τύπισσα με τον αστρολογικό χάρτη και τις υπόλοιπες.
Το αν μπορείτε να μείνετε μαζί με τον δικό σας Ubersexual, εξαρτάται περισσότερο από εκείνον.
Δεν θα σας συμβούλευα να υποδυθείτε κάτι άλλο από αυτό που είστε, γιατί έτσι θα καταλήξετε με κάποιον που δεν σας ταιριάζει.
Αλλά μη ξύνετε διαρκώς και τον αιώνιο αντρικό φόβο
(όλες οι Καριόλες το κάνουν)
απλά γιατί έχει πλάκα.
Επαναλαμβάνω: την Καριόλα μπορεί να την αγαπήσει μόνο ο Ubersexual που δεν είναι κομπλεξικός.
Case is closed.

ΕΙΡΗΝΗ ΧΕΙΡΔΑΡΗ

28.9.10

Για το μυαλό μιας γυναίκας



Θυμάστε όλοι τον Mel Gibson στην προσπάθεια του να ανακαλύψει τι είναι αυτό που θέλουν οι γυναίκες. Μόνο, που η γυναικεία ψυχολογία δεν βρίσκεται ούτε στον καλλωπισμό τους, ούτε στα διαφορετικά (αστικός μύθος) ενδιαφέροντα τους. Ούτε φυσικά είναι οι γυναίκες νοικοκυρές σε απόγνωση.

Δεν σας κάνει εντύπωση που δεν έχει υπάρξει, τουλάχιστον προβεβλημένο, ούτε ένα κείμενο ή έργο τέχνης, που να υμνεί με ερωτικό τρόπο το μυαλό της γυναίκας. Έχουν γραφτεί διθύραμβοι για το γυναικείο στήθος (μεταξύ μας, πολύ τους έχω απολαύσει αυτούς), ερωτικά μυθιστορήματα για τα οπίσθια, συμφωνικά κομμάτια για το λαιμό σαν κύκνο, δοξαστικοί ύμνοι για τα μάτια και τα χείλη, soft, hard και αει πορνό, αλλά και Rebeau για το αιδοίο, κείμενα μόδας για τα περιποιημένα άκρα, χιλιομετρικά ηδονικά ταξίδια για τα πόδια, και χαριτωμενιές για τον αφαλό.

Για το μυαλό όμως; Για την πηγή της γυναικείας σκέψης, αλλά και τον πομπό της υπέρτατης ηδονής; Η διαφορά της γυναίκας βρίσκεται στον τρόπο που σκέφτεται, και στον τρόπο που πράττει. Το γυναικείο μυαλό είναι διαφορετικό, δεν είναι δύσκολο να το εξακριβώσεις βλέποντας πόσο διαφορετικά αντιδρά σε μία ομοειδή κατάσταση, άλλωστε, όπως έλεγε και ένας γνωστός μου, το μυαλό μίας γυναίκας είναι καθαρότερο, γιατί αλλάζει πιο συχνά, κοινώς ευλυγισία, προσαρμοστικότητα, ταχύτητα αντίδρασης.

Τώρα θα μου πείτε, που το πας το κείμενο, γράφεις «στο μυαλό μίας γυναίκας», βρε λες;

Υπάρχει κάτι πιο ενδιαφέρον; Ποιος δεν θα ήθελε μία μετανεωτερική περιδιάβαση στο μυαλό μία ευφυούς, και με οργιαστική σκέψη, γυναίκας; Αν κάποια στιγμή οι άντρες, θυμηθούμε τα τιμημένα χρόνια των ανακαλύψεων και των εξερευνητών, μπορεί να κερδίσουμε όλους τους χαμένους αιώνες της λάθος ανάλυσης και προσέγγισης.

Δεν είναι τυχαίο, ότι ο μεγαλύτερος καρδιοκατακτητής της Δυτικής ιστορίας, για να μην μπαίνουμε γενικευμένα στα χωράφια της Ανατολής, ο Casanova, φημολογείται ότι ήθελε να γεννηθεί γυναίκα, και η τόσο ανεπτυγμένη με γυναικείο τρόπο σκέψη του ήταν αυτή που του εξασφάλισε τις, ουκ έστιν ρεαλιστικός αριθμός, κατακτήσεις του.
Έχετε δοκιμάσει να διαβάσετε με ερωτικό τρόπο ένα κείμενο γραμμένο από γυναίκα; Έχετε ακούσει με ερωτική διάθεση ένα τραγούδι ή ένα podcast; Έχετε παρακολουθήσει μία ταινία, ακόμη και ένα video; Έχετε προσπαθήσει να δείτε τη γυναίκα πίσω από την άποψη; Έχετε φλερτάρει με το μυαλό της;

Σας πληροφορώ ότι είναι το ίδιο ηδονικό και ανατριχιαστικό, από τη θεά ενός ζουμερού ντεκολτέ. Η επαφή με το μυαλό και την προσωπικότητα μίας γυναίκας είναι ανώτερης μορφής εγκεφαλικός κεραυνοβόλος έρωτας. Και αυτός πιστέψτε με, είναι ο πιο έντονος, ο πιο ολοκληρωτικός, ο πιο απελευθερωμένος, ο πιο οργιαστικός. Passion parade my lady!!!

Επίσης, γιατί ο άντρας, το έχουμε ξαναπεί αυτό μέσα από το Mediasoup, πρέπει να είναι και μύστης της ερωτικής κατάκτησης, η οποία προϋποθέτει στάδια, δυσκολίες, μικρές νίκες και μεγάλες ήττες, πάνω από όλα υπομονή και μεθοδικότητα, τι ενδοξότερον πεδίον άσκησης της τέχνης της ερωτικής κατάκτησης από το γυναικείο μυαλό;

Και αν οι ειδικοί και μη, μετρούν τη διέγερση των γυναικών με την υγρασία του αιδοίου ή με τη διέγερση των θηλών, μάλλον δεν ξέρουν που να βάλλουν το διεγερόμετρο, για προσπαθήστε στο μυαλό κύριες και κύριοι.

Είναι το πιο πολύπλοκο, το πιο δύσκολο, αλλά και το πιο ερωτικό σημείο μίας γυναίκας.
Τα βυζιά, έστω και από ατύχημα (sic), μπορείς να τα αγγίξεις ακόμη και αν δεν τα κατακτήσεις, το μυαλό όμως δεν μπορείς ούτε καν να το νιώσεις σε όλο του το μεγαλείο, αν δεν το κατακτήσεις.

Τολμάς;

Αν απαντήσεις ναι, μπορεί να χάσεις και να καείς στην προσπάθεια, θα έχεις όμως την πιθανότητα σου να νιώσεις την απόλυτη απόλαυση.

Αν απαντήσεις όχι, βολέψου με τα κοριτσάκια της σειράς και με μέτριες ετεροαυνανιστικές ερωτικές στιγμές. Εγώ σε προειδοποίησα.

Άλλωστε, όπως υποστήριξε και η Cynthia Enloe, στο περίφημο βιβλίο της «Bananas, Beaches and Bases», (Pandora Press 1990), όταν κάποιος θέλει να ερμηνεύσει σωστά τις διεθνείς σχέσεις, θα πρέπει να τις παρατηρήσει με την οπτική των γυναικών.


Του Τριαντάφυλλου Καρατράντου

27.9.10

Χωρις Δευτερες Σκεψεις



Τολμάς ή όχι?
Μίλα,φώναξε, εκφράσου...
Τι είναι αυτό που φοβάσαι?
τι είναι αυτό που νιώθεις?
τι είναι αυτό που τολμάς?
Πες το,ζωγράφισε το...χωρίς δεύτερη σκέψη...
Τι σε έλκει?
τι σε απωθεί?
τι σε κάνει να πορώνεσαι,να χάνεσαι στον κόσμο σου?
τι σε μαγεύει?
Πες το...χωρίς δεύτερη σκέψη...
Μαγεία...ατέλειωτη...!
Ο εσωτερικός μας κόσμος είναι μια ατέλειωτη μαγεία από συναισθήματα!
Ατέλειωτα...πολύπλοκα...αναπάντεχα...παράξενα...συναισθήματα.
Που γεμίζουν το είναι σου...σε πλημμυρίζουν...σε τρελαίνουν!
Τολμάς να νιώσεις?
Τι?
Όλα όσα φοβάσαι...και ακόμα περισσότερα!
Είσαι ερωτευμένη?
Δείξ'το χωρίς δεύτερες σκέψεις...
Τι είναι αυτό που πονάει στον έρωτα?
Τι σε φοβίζει?
Μήπως τον χάσεις?
Μήπως σε πληγώσει?
Μήπως σου πει ψέματα?
Τολμάς να νιώσεις περισσότερα από όσα νιώθει εκείνος?
Πες το...χωρίς δεύτερες σκέψεις...χωρίς εγωισμό,φοβίες,ανασφάλειες.
Τολμάς να εκφράσεις τι νιώθεις...χωρίς δεύτερες σκέψεις?
Δείξ' το...βγάλε από μέσα σου αυτό που νιώθεις...εξέφρασε το!
Πως?
Ζωγράφισε...τραγούδα...χαμογέλασε...ούρλιαξε...κλάψε.
Κλείσε τα μάτια σου...διείσδυσε βαθιά...μέσα στον κόσμο το δικό σου...ζωντάνεψε τα συναισθήματά σου...και δημιούργησε τις εικόνες που σε εκφράζουν...φτιάξε και ζήσε τη δική σου φαντασίωση...και μετά?
Παίξε την παράσταση σου,αυτή που έχεις σκηνοθετήσει εσύ...με τους δικούς σου ηθοποιούς,τους δικούς σου ρόλους!
Παίξ' την όσο πιο καλά μπορείς,δώσ' τα όλα...νιώσε τα όλα!Σαν να είναι ο μοναδικός σκοπός στη ζωή σου...
Παίξ' την χωρίς δεύτερες σκέψεις,χωρίς αναστολές,χωρίς εγωισμό!
Άλλωστε...θεατές δεν υπάρχουν. Οι φανταστικοί θεατές είναι ο κόσμος μέσα στον οποίο βρίσκεσαι. Αυτός σε κατακρίνει,σε αποδοκιμάζει. Εσύ όμως συνεχίζεις να παίζεις...χωρίς να σε νοιάζει. Και αυτό, θα συνεχίσεις να το κάνεις...!
Ίσως να υπάρχει ένας θεατής...εσύ...!ο θεατής του εαυτού σου...
Θα μπορούσε να είναι το alter ego σου...

Αγνωστου

23.9.10

Full Moon

photo by Penthesila

Η ιστορια της ζωης μου




«Πείτε μου κάτι Μάρθα και Νανέτα, με θεωρείτε άνθρωπο έντιμο, ναι ή όχι;»
«Ασφαλώς , ναι»
«Πολύ ωραία τότε. Θέλετε να μου το αποδείξετε; Θα πρέπει να ξαπλώσετε και οι δυο κοντά μου εντελώς απαλλαγμένες από κάθε είδους ρουχισμό που καλύπτει τα θεσπέσια κορμιά σας, και να βασιστείτε στον λόγο της τιμής μου, που σας δίνω τώρα, ότι δεν πρόκειται να σας αγγίξω ούτε με το μικρό μου δαχτυλάκι. Εξάλλου, είστε δύο και είμαι ένας - τι έχετε να φοβηθείτε; Δε θα είστε ελεύθερες να σηκωθείτε από απʼ το κρεβάτι αν κάνω κάτι που δεν σας αρέσει; Για να μην πολυλογώ, αν δεν υποσχεθείτε ότι θα μου αποδείξετε με αυτόν τον τρόπο την εμπιστοσύνη σας, έστω όταν βεβαιωθείτε ότι με πήρε ο ύπνος , δεν πέφτω να κοιμηθώ.
Συμφώνησαν και οι δύο στην προτασή μου. Στην συνέχεια σταμάτησα να μιλάω κι έκανα πως αποκοιμήθηκα, ενώ αυτές οι δύο σιγοψιθύριζαν μεταξύ τους. Μετά από λίγο η Μάρθα μου είπε να ξαπλώσω κι ότι θα έκαναν κι αυτές το ίδιο μόλις έβλεπαν ότι είχα κοιμηθεί. Μου έδωσε η Νανέτα την υπόσχεσή της, οπότε τους γύρισα την πλάτη, έβγαλα όλα μου τα ρούχα, έπεσα στο κρεβάτι και τις καληνύχτισα.
Προσποιήθηκα ότι με πήρε αμέσως ο ύπνος, αλλά μετά από ένα τέταρτο περίπου κοιμόμουνα στ' αλήθεια.
Ξύπνησα μόνο όταν ξάπλωσαν κι εκείνες, αλλά γύρισα αμέσως στο άλλο πλευρό και συνέχισα τον υποτιθέμενο ύπνο μου. Δεν έκανα την παραμικρή κίνηση παρά μόνο όταν είχα κάθε λόγο να πιστεύω ότι είχαν αποκοιμηθεί. Αν δεν κοιμόντουσαν πραγματικά, μπορούσαν τουλάχιστον να προσποιούνται. Μου είχαν γυρίσει τις υπέροχες, κατάλευκες πλάτες τους, οι οποίες φωσφόριζαν στο θεοσκότεινο δωμάτιο.
Άρχισα να χαϊδεύω απαλά εκείνη προς το μέρος της οποίας ήμουν στραμμένος, μην ξέροντας αν ήταν η Νανέτα ή η Μάρθα.
Τη βρήκα κουλουριασμένη και καλυμμένη από την νυχτικιά της, αλλά μην κάνοντας τίποτα που θα την ξάφνιαζε και προχωρώντας όσο πιο σιγά και απαλά γινότανε, δεν άργησα να την πείσω ότι το καλύτερο που είχε να κάνει ήταν να μην προσποιείται ότι κοιμόταν και να με αφήσει να συνεχίσω.
Λίγο-λίγο της ίσιωσα το σώμα, λίγο-λίγο ξεκουλουριάστηκε και λίγο-λίγο, με αργές διαδοχικές αλλά αξιοθαύμαστα φυσικές κινήσεις, ήρθε στην πιο κατάλληλη θέση για να μου δοθεί χωρίς να προδοθεί.
Εγώ ελεύθερος πλέον έπιασα δουλειά, αλλά για να ανταμειφθούν οι κόποι μου, ήταν απαραίτητο να λάβει κι εκείνη μέρος ανοιχτά και ειλικρινά πια, κάτι που στο τέλος την ανάγκασε να κάνει η φύση.
Βρήκα αυτή την πρώτη αδελφή υπεράνω κάθε υποψίας και, μαντεύοντας τον πόνο που θα πρέπει να είχε νιώσει, ομολογώ ότι απόρησα.
Υποχρεωμένος από τα ισχύοντα να σεβαστώ μια προκατάληψη, στην οποία χρωστούσα μιαν απόλαυση που πρώτη φορά γευόμουν στη ζωή μου, άφησα το θύμα μου και γύρισα από την άλλη για να κάνω το ίδιο και με την αδελφή της, η οποία σίγουρα περίμενε να δείξω και σʼ εκείνην την ευγνωμοσύνη μου.
Τη βρήκα εντελώς ακίνητη, σʼ αυτή τη στάση που συχνά παίρνει κάποιος όταν είναι ξαπλωμένος ανάσκελα σε βαθύ και γαλήνιο ύπνο.
Με πολύ μεγάλες προφυλάξεις, σα να φοβόμουν πραγματικά μην την ξυπνήσω, άρχισα να της προσφέρω όλα όσα μπορούσε να θέλει η ψυχή της, προσπαθώντας ταυτόχρονα να βεβαιωθώ ότι ήταν το ίδιο ανέγγιχτη όσο και η αδελφή της. Και συνέχισα με την ίδια τακτική μέχρι τη στιγμή που, κάνοντας μια πολύ φυσική κίνηση χωρίς την οποία δε θα μπορούσαν να αποφέρουν καρπούς οι προσπάθειές μου, με βοήθησε να φτάσω στο θρίαμβο. Τη στιγμή της κρίσης όμως δεν είχε πια τη δύναμη να συνεχίσει να προσποιείται. Πετώντας το προσωπείο, με έσφιξε στην αγκαλιά της και κόλλησε τα χείλη της πάνω στα δικά μου. Όταν τελειώσαμε, της είπα:
«Είμαι βέβαιος ότι εσύ είσαι η Νανέτα».
«Ναι, και θα θεωρήσω τυχερό τον εαυτό μου, το ίδιο όπως και η αδελφή μου, αν φανείτε πιστός και τίμιος».
«Μέχρι το τέλος της ζωής μου άγγελοι μου! Ότι κάναμε ήταν καθαρό προϊόν αγάπης».

ΤΖΙΑΚΟΜΟ ΚΑΖΑΝΟΒΑ

Από το βιβλίο των εκδόσεων Καστανιώτη : «Η Γυναίκα της Ηδονής και άλλα ερωτικά κείμενα του 18ου και 19ου αιώνα».

16.9.10

If tears could build a stairway

stairway at night in San Francisco
Kerik Kouklis





If tears could build a stairway,
and memories a lane.
I would walk rigt up to heaven
and bring you back again.

No farewell words were spoken,
No time to say "Goodbye".
You were gone before I knew it,
and only God knows why.

My heart still aches with sadness,
and secret tears still flow.
What it meant to love you-
No one can ever know.

But now I know you want me
to mourn for you no more;
To remember all the happy times,
life still has much in store.

Since you'll never be forgotten,
I pledge to you today-
A hollowed place within my heart
is where you'll always stay.

unknown author

12.8.10

Thirsty days

photo by Lauren Bentley


Oh how I crave
the thirstful days of summer

honeyed sidewalks
and sticky fingers
from holding your tongue too long

the smell of lush berries
tangling themselves between my mouth
and your nose

the way dandelion necklaces
draped their delicate blossoms
over our hearts
with such golden ease

I pine for the cool earth
to smile it's warmth
upon our youthful bodies once again
to fill months, maybe years
with starry nights,
passion fruit,
and the never ending of summer with you

by Melissa

10.8.10

Le Petit Prince



Αλλά ήρθε η στιγμή που ο μικρός πρίγκηπας,
αφού πολύ περπάτησε στην άμμο,
στους βράχους και στα χιόνια,
ανακάλυψε επιτέλους ένα δρόμο.
Κι όλοι οι δρόμοι οδηγούν στους ανθρώπους.
«Καλημέρα», είπε.
Ήταν ένας ανθισμένος κήπος με τριαντάφυλλα.
«Καλημέρα», είπαν τα τριαντάφυλλα.
Ο μικρός πρίγκηπας τα κοίταξε.
Έμοιαζαν όλα στο λουλούδι του.
«Τι είσαστε;», τα ρώτησε έκπληκτος.
«Είμαστε τριαντάφυλλα», είπαν τα τριαντάφυλλα.
«Α!» έκανε ο μικρός πρίγκηπας...
Κι αισθάνθηκε πολύ δυστυχισμένος.
Το λουλούδι του του 'χε πει, πως ήταν το μοναδικό στο σύμπαν.
Και να που υπήρχαν πέντε χιλιάδες, όλα τους όμοια, μέσα σ' έναν μόνο κήπο.
«θα αισθανόταν πολύ προσβεβλημένο, αν το 'βλεπε αυτό»,
σκέφτηκε,
«θα 'βηχε πολύ καί θα 'κανε πως πεθαίνει, για ν' αποφύγει τη γελοιοποίηση. Και θα 'μουνα υποχρεωμένος να κάνω, πως το φροντίζω, γιατί αλλιώς για να με ταπεινώσει κι εμένα, θ' άφηνόταν στ' αλήθεια να πεθάνει...»
Μετά σκέφτηκε κι αυτό:
«Νόμιζα, πως έχω τον πλούτο ενός μοναδικού στον κόσμο λουλουδιού καί δεν έχω παρά ένα συνηθισμένο τριαντάφυλλο. Αυτό καί τα τρία μου ηφαίστεια, που μου φτάνουν ως το γόνατο και που το ένα τους ίσως να 'χει σβύσει για πάντα, δεν με κάνουν δα και κανένα μεγάλο πρίγκηπα...»
Καί ξάπλωσε στα χορτάρια κι έκλαψε.
Τότε είναι που παρουσιάστηκε η αλεπού.
«Καλημέρα»,
είπε η αλεπού.
«Καλημέρα»,
απάντησε ευγενικά ό μικρός πρίγκηπας,
που στράφηκε μα δεν είδε τίποτα.
«Εδώ είμαι»,
είπε η φωνή,
«κάτω απ' τη μηλιά...»
«Ποια είσαι;»,
είπε ο μικρός πρίγκηπας.
«Είσαι πολύ όμορφη...»
«Είμαι μια αλεπού»,
είπε η αλεπού.
«Έλα να παίξεις μαζί μου»,
της πρότεινε ο μικρός πρίγκηπας.
«Είμαι τόσο λυπημένος...».
«Δεν μπορώ να παίξω μαζί σου»,
είπε η αλεπού.
«Δεν είμαι εξημερωμένη».
«Α! συγνώμην» έκανε ο μικρός πρίγκηπας.
Αλλά μετά από σκέψη πρόσθεσε:
«Τι σημαίνει «εξημερώνω»;»
(...)
«Είναι κάτι πολύ ξεχασμένο»,
είπε η αλεπού.
«Σημαίνει «δημιουργώ δεσμούς"».
«Δημιουργώ δεσμούς;»
«Βέβαια», είπε η αλεπού.
«Για μένα, ακόμα δεν είσαι παρά ένα αγοράκι εντελώς όμοιο με εκατό χιλιάδες άλλα αγοράκια. Και δεν σ' έχω ανάγκη. Και δεν μ' έχεις ανάγκη ούτε κι εσύ. Για σένα, δεν είμαι παρά μια αλεπού όμοια με εκατό χιλιάδες αλεπούδες. Όμως, αν μ' εξημερώσεις, θα 'χουμε ανάγκη ο ένας τον άλλο. θα 'σαι για μένα μοναδικός στον κόσμο, θα 'μαι για σένα μοναδική στον κόσμο...»
«Αρχίζω να καταλαβαίνω»,
είπε ο μικρός πρίγκηπας.
«Υπάρχει ένα λουλούδι... νομίζω ότι με έχει εξημερώσει...»
«Μπορεί», είπε η αλεπού. (...)
Αλλά η αλεπού ξαναγύρισε στην ιδέα της:
«Ή ζωή μου είναι μονότονη. Κυνηγώ κότες, οι άνθρωποι με κυνηγούν. Όλες οι κότες μοιάζουν μεταξύ τους, κι όλοι οι άνθρωποι μοιάζουν μεταξύ τους. Έτσι πλήττω λιγάκι. Αλλά αν μ' εξημερώσεις, η ζωή μου θα 'ναι σα φωτισμένη απ' τον ήλιο. θ' αναγνωρίζω έναν ήχο βημάτων πού θα 'ναι διαφορετικός απ' όλους τους άλλους.
Τ' άλλα βήματα με κάνουν να ξαναγυρνώ κάτω απ' τη γη. Τα δικά σου θα με καλούν σα μουσική να βγω απ' την υπόγεια φωλιά μου. Και μετά, κοίτα! Βλέπεις εκεί κάτω τους κάμπους με το στάρι; Εγώ δεν τρώω ψωμί. Το στάρι εμένα μού είναι άχρηστο. Οι κάμποι του σταριού δεν μου θυμίζουν τίποτα. Κι αυτό είναι θλιβερό. Αλλά έχεις μαλλιά χρυσαφιά. Έτσι θα 'ναι θαυμάσια, αν μ' εξημερώσεις! Το στάρι, που είναι χρυσαφί, θα με κάνει να σε θυμάμαι. Και θα μ' αρέσει ν' ακούω τον άνεμο στα στάρια...»
Η αλεπού σώπασε καί κοίταξε για πολύ το μικρό πρίγκηπα:
«Σε παρακαλώ ...εξημέρωσέ με!», είπε. (...)
Έτσι ο μικρός πρίγκηπας εξημέρωσε την αλεπού.
Κι όταν πλησίασε η ώρα της αναχώρησης:
«Α!» είπε η αλεπού... «θα κλάψω».
«Εσύ φταις»,
είπε ο μικρός πρίγκηπας,
«εγώ δεν ήθελα καθόλου το κακό σου, αλλά θέλησες να σ' εξημερώσω».
«Ναι σίγουρα»,
είπε η αλεπού.
«Αλλά θα κλάψεις!»,
είπε ο μικρός πρίγκηπας.
«Ναι σίγουρα»,
είπε η αλεπού.
«Τότε δεν κερδίζεις τίποτα!»
«Κερδίζω»,
είπε η αλεπού,
«εξ αιτίας του χρώματος που έχει το στάρι.»
Μετά πρόσθεσε.
«Πήγαινε να ξαναδείς τα τριαντάφυλλα, θα καταλάβεις ότι το δικό σου είναι μοναδικό στον κόσμο, θα ξανάρθεις να μ' αποχαιρετήσεις, κι εγώ θα σου χαρίσω ένα μυστικό.»
Ο μικρός πρίγκηπας πήγε να δει τα λουλούδια (...) καί ξανάρθε στην αλεπού:
«Αντίο» είπε.
«Αντίο», είπε η αλεπού.
«Να το μυστικό μου. Είναι πολύ απλό: μόνο με την καρδιά βλέπεις καλά. Την ουσία δεν την βλέπουν τα μάτια.»
«Την ουσία δεν την βλέπουν τα μάτια»,
επανέλαβε ο μικρός πρίγκηπας, για να το θυμάται.
«Ο χρόνος που έχασες για το τριαντάφυλλό σου αυτός είναι που κάνει το τριαντάφυλλό σου τόσο σημαντικό.»
«Ο χρόνος πού έχασα για το τριαντάφυλλό μου...»,
έκανε ο μικρός πρίγκηπας, για να το θυμάται.
«Οι άνθρωποι ξέχασαν αυτή την αλήθεια», είπε η αλεπού.
«Αλλά εσύ δεν πρέπει να το ξεχάσεις. Γίνεσαι για πάντα υπεύθυνος γι' αυτό που έχεις εξημερώσει. Είσαι υπεύθυνος για το τριαντάφυλλό σου...»
«Είμαι υπεύθυνος για το τριαντάφυλλό μου»,
επανέλαβε ο μικρός πρίγκηπας, για να το θυμάται.

Antoine de Saint-Exupery - Le petit prince

5.8.10

The Coupling Of Passion And Erotic Lusts

photo by penthesila



A touch of skin soft and slippery,
With the hint of hint of sweat.
We fought our resistance beneath the cool sheets,
As the wind flowed from the window above us.
Eyes met briefly and begged for the chance,
To abandon all of our uncertainties.
You began your work on my lips,
Probing gently as if drawing sex,
From a deep well of longing and need.
Then heated tongues met in the midst,
Of hot and quickening breath.
And greedily we drank the wine of our lusts.
Then intoxicated with those spirits,
Our clothes found resting place on the floor.
Piece by piece,
Until there were no hiding places,
For the two glistening and wanting bodies.
Hunger revealed in this hot moment.
Then skin meshed with skin,
As the floor became the stage.
You moved atop of me easily,
And lowered yourself gently.
Kissing me as I was filled with you.
As a gasp broke the kiss,
Your hands stroked the stray strands,
Away from my forehead, then became entangled.
Our slow rhythm gave way,
To urgent and demanding thrusts of passion,
As I arched my body for your comfort,
And you threw me into ecstasy,
With the strength of your blows.
You left me screaming and soaked,
In oblivion again and again,
As you growled my name from the back of your throat,
And our bodies both demanded more,
Each giving to the other,
High on the fluids of foreign substance.
I grasped, then released you,
Grasped then released you,
In effort to relieve you of your control.
The taste of your skin between my lips,
Was like no other.
To hear your cry of mercy,
When my teeth met your warm skin,
Was more breathtaking than you knew.
Yet I still released the control to you.
As you wound your hands in my hair,
And pulled until the flesh on my neck was taut,
You moved with one final and breaking blow,
Forcing our way to the peaks of bliss,
Leaving our screams to echo on like battle cries.
I welcomed the weight of you to crush me,
As you collapsed on top of me,
Still hot and burning,
And I glowing like an ember,
Casting a welcome light,
Should you seek my gifts again.

by Temptress

23.7.10

Ready For Love


Take my hand and lead the way;
tell me all you want to say.
Whisper softly in my ear,
all those things I want to hear.
Kiss my lips and touch my skin;
bring out passions deep within.
Pull me close and hold me near;
take away my pain and fear.
In the darkness of the night,
be my beacon, shine your light.
In the brightness of the sun,
show me that you are the one.
Give me wings so I can fly;
for I can soar when you're nearby.
Enter my heart, break down the wall,
it's time for me to watch it fall.
I've been a prisoner, can't you see?
Break my chains and set me free.
Strip me of my armor tight;
you'll find I won't put up a fight.
Release my soul held deep within . . .
I'm ready now, let love begin.

by Ruth Kephart