"Μαμα............"

Απ τις 7 στο ποδι ...
να ετοιμασω τα παιδια για το σχολειο , να παω σουπερ μαρκετ και φυσικα η φασινα που ειχε προγραμματιστει για σημερα με χρονικο οριο τις 12.30 που θα επρεπε να ειναι ολα ετοιμα, πριν σχολασει ο μικρος.

Παραλληλα με το σκουπισμα και το σφουγγαρισμα,

εχει μπει σε εφαρμογη και το σχεδιο μαγειρεματος

για τα μπουτακια κοτοπουλου με σως μουσταρδας στο φουρνο,

ρυζι στον ατμο και σαλατα

που και αυτα φυσικα θα επρεπε να ειναι ετοιμα στην ωρα τους!

Την ιδια στιγμη, τα τηλεφωνα,

κινητο και σταθερο,

χτυπουν για την δουλεια,τις εκκρεμοτητες που πρεπει να ρυθμισω,

ερωτησεις που πρεπει να απαντησω..

Ο υπολογιστης ειναι ανοιχτος και εκει αναμεσα σ 'ολα μαζι με τη μια γουλια καφε γραφω διαβαζω και απαντω....

Η ωρα περνα και ενω πλησιαζει απειλητικα το τελος χρονου ,

αρπαζω τη μιση χωματερη Λοσιων, κλεινω τη πορτα πισω μου βιαστικα,

κατεβαινω απο τις σκαλες δυο οροφους ελπιζοντας μη σκιστουν οι σακκουλες, βγαινω στο δρομο, περνωντας σημαδευω ευστοχα το καδο(ευτυχως) και φτανω στο σχολειο την ωρα που χτυπα το κουδουνι...
Νομιζω πως μπορω να ηρεμησω πλεον( νομιζω οτι μπορω !),

χαμογελω βλεποντας τα ματακια μου να βγαινουν απο την ταξη ,

Β' δημοτικου το καμαρι μου...

μαζι περνουμε το δρομο της επιστροφης στο σπιτι...
Μπαινουμε στην εισοδο,

κοντοστεκομαι στην γραμματοθυριδα και παραλληλα καλω το ασανσερ...

"μαμα, εχεις γκομενο?",

ακουω το μικρο να ρωταει...
Προς στιγμην ,νομιζω οτι παρακουσα ..
"γκομενο? "

του λεω και τον κοιτω στα ματια
" γκομενος δε ειναι ωραια λεξη, βρε μωρο μου " του λεω,
"καλυτερα να λες φιλο ή φιλη"..
με κοιτα στα ματια και αυτος, χαμογελα και με ξαναρωτα

"φιλο εχεις?"
σα να μου λεει καλα στη λεξη θα κολλησουμε ρε μανα τωρα..
"οχι ,ματια μου .δε εχω"
(το ασανσερ ακομα να ερθει ,τρεις οροφοι ειμαστε ολοι και ολοι, που ειναι)
"γιατι μαμα δε εχεις φιλο?"

(συνεχιζει με τις ερωτησεις..)
" δε ετυχε παιδι μου ,ισως στο μελλον" , του απαντω.
" εσυ μαμα δε θα παντρευτεις, οπως ο μπαμπας?"
"δε ξερω μωρο μου, αν βρω καποιον να μας αγαπα ισως και να παντρευτω"
"μαμα δηλαδη εσυ θα σαι μονη σου?"
(το μαρτυριο συνεχιζεται)
"εχω εσας αγαπη μου ,εσενα και τη λουλου μας δε ειμαι μονη μου"
" ναι μαμα, αλλα οταν εμεις παμε στο μπαμπα εσυ μενεις μονη σου "....
μ 'εχει αποστομοσει

δε ξερω πλεον τι να πω τι να απαντησω στην ανυσηχια του...
το αγκαλιαζω το φιλω και του λεω να μην ανυσηχει ,οτι ειμαι καλα και οταν λειπουν...

(και ας ειναι ψεμα)

(ποιος εχει ρυθμισει το ασανσερ τοσο αργο δε ξερω, αλλα θα το μαθω)

και η μερα συνεχιζεται....