22.1.08

"Μαμα............"


Απ τις 7 στο ποδι ...
να ετοιμασω τα παιδια για το σχολειο , να παω σουπερ μαρκετ και φυσικα η φασινα που ειχε προγραμματιστει για σημερα με χρονικο οριο τις 12.30 που θα επρεπε να ειναι ολα ετοιμα, πριν σχολασει ο μικρος.
Παραλληλα με το σκουπισμα και το σφουγγαρισμα,
εχει μπει σε εφαρμογη και το σχεδιο μαγειρεματος
για τα μπουτακια κοτοπουλου με σως μουσταρδας στο φουρνο,
ρυζι στον ατμο και σαλατα
που και αυτα φυσικα θα επρεπε να ειναι ετοιμα στην ωρα τους!
Την ιδια στιγμη, τα τηλεφωνα,
κινητο και σταθερο,
χτυπουν για την δουλεια,τις εκκρεμοτητες που πρεπει να ρυθμισω,
ερωτησεις που πρεπει να απαντησω..
Ο υπολογιστης ειναι ανοιχτος και εκει αναμεσα σ 'ολα μαζι με τη μια γουλια καφε γραφω διαβαζω και απαντω....
Η ωρα περνα και ενω πλησιαζει απειλητικα το τελος χρονου ,
αρπαζω τη μιση χωματερη Λοσιων, κλεινω τη πορτα πισω μου βιαστικα,
κατεβαινω απο τις σκαλες δυο οροφους ελπιζοντας μη σκιστουν οι σακκουλες, βγαινω στο δρομο, περνωντας σημαδευω ευστοχα το καδο(ευτυχως) και φτανω στο σχολειο την ωρα που χτυπα το κουδουνι...
Νομιζω πως μπορω να ηρεμησω πλεον( νομιζω οτι μπορω !),
χαμογελω βλεποντας τα ματακια μου να βγαινουν απο την ταξη ,
Β' δημοτικου το καμαρι μου...
μαζι περνουμε το δρομο της επιστροφης στο σπιτι...
Μπαινουμε στην εισοδο,
κοντοστεκομαι στην γραμματοθυριδα και παραλληλα καλω το ασανσερ...

"μαμα, εχεις γκομενο?",
ακουω το μικρο να ρωταει...
Προς στιγμην ,νομιζω οτι παρακουσα ..
"γκομενο? "
του λεω και τον κοιτω στα ματια
" γκομενος δε ειναι ωραια λεξη, βρε μωρο μου " του λεω,
"καλυτερα να λες φιλο ή φιλη"..
με κοιτα στα ματια και αυτος, χαμογελα και με ξαναρωτα
"φιλο εχεις?"
σα να μου λεει καλα στη λεξη θα κολλησουμε ρε μανα τωρα..
"οχι ,ματια μου .δε εχω"
(το ασανσερ ακομα να ερθει ,τρεις οροφοι ειμαστε ολοι και ολοι, που ειναι)
"γιατι μαμα δε εχεις φιλο?"
(συνεχιζει με τις ερωτησεις..)
" δε ετυχε παιδι μου ,ισως στο μελλον" , του απαντω.
" εσυ μαμα δε θα παντρευτεις, οπως ο μπαμπας?"
"δε ξερω μωρο μου, αν βρω καποιον να μας αγαπα ισως και να παντρευτω"
"μαμα δηλαδη εσυ θα σαι μονη σου?"
(το μαρτυριο συνεχιζεται)
"εχω εσας αγαπη μου ,εσενα και τη λουλου μας δε ειμαι μονη μου"
" ναι μαμα, αλλα οταν εμεις παμε στο μπαμπα εσυ μενεις μονη σου "....
μ 'εχει αποστομοσει
δε ξερω πλεον τι να πω τι να απαντησω στην ανυσηχια του...
το αγκαλιαζω το φιλω και του λεω να μην ανυσηχει ,οτι ειμαι καλα και οταν λειπουν...
(και ας ειναι ψεμα)
(ποιος εχει ρυθμισει το ασανσερ τοσο αργο δε ξερω, αλλα θα το μαθω)
και η μερα συνεχιζεται....

14 σχόλια:

Laplace είπε...

στενοχωρήθηκα λίγο :(
τελικα καποιες φορες ειναι δυσκολο να αντιμετωπισεις ενα παιδι..
:(

Ra Ma είπε...

Ωχ μωρέ... έχει και την ηλικία της μικρής μου!
Με τι ειλικρίνεια και απλότητα τα παιδιά θέτουν τις ερωτήσεις τους!

Τουλάχιστον οι απόψεις του είναι υγιείς. Από την άλλη ζούμε το δράμα μιας φίλης μας που ο πρωην της δασκαλεύει τα παιδιά και δεν θέλουν να ακούσουν για άλλο άντρα!

Καλό απόγευμα Αμαζόνα μου και μην στεναχωριέσαι.

zero είπε...

Εε... ρε , τι τραβαμε και μεις οι bloggers.
Τι να πω τωρα...

zero είπε...

Το μπλογκ σου ετσι, ειναι πολυ καλυτερο.
Και νομιζω πως φτιαχνει κι'αλλο.

harmonica είπε...

penthesila τα πιτσιρίκια δεν παίζονται! τουλάχιστον είναι προοδευτικός ο δικός σου, θέλει να σε αποκαταστήσει (και όχι με το μπαμπά του).

Υπομονη...που θα πάει - θα έρθει το ρημάδι το ασανσέρ :Ρ

iLiAs είπε...

..απορίες παιδιών, αλλά και τι να τα πεις..

p.s. Μπορείς να στείλεις το e-mail που έλεγες ;)

Καλησπέρα :)

Unknown είπε...

ωραιος ο μικρος.... εχει και δικιο. οτι κι αν μας εχει συμβει κοιταμε μπροστα... και παντα ερχονται και τα καλα.
...ηρθε το ανσασερ;

Penthesila είπε...

ηρθε το ασανσερ...
εγω τι να πω..
καλο απογευμα σε ολους σας!

ρομποτακο..
ραδιο...
χαρμονικα..
ζερο σ'ευχαριστω...
Ιλια...(ποιο μειλ λες? θυμησε μου, καλε μου κατι η συγκινηση κατι το ξανθο ξεχναω)
σιτυ καλησπερα...

Λου είπε...

Πενθεσιλια μας ''εφτιαξες'' παλι....Παντως νομιζω οτι εχει δικιο ο μικρος σου....εξαλλου βλεποντας σε ευτυχισμενη θα ειναι κι εκεινος....καμια φορα καλα κανει και αργει το ασανσερ.......

Penthesila είπε...

Ιλια θυμηθηκα τωρα που ηρεμησα..
ευχαριστω...

Λου καλησπερα καλη μου, δυστυχως δε ειναι ευκολο να βρεθει ανθρωπος να σταθει διπλα σε μια γυναικα με δυο παιδια..πολλα τα ταμπου τα κοινωνικα στην Ελλαδα και οι ευθυνες...

Laplace είπε...

Penthesila οπως τα λες ειναι..
Η Ελληνιδα κανει οτι πει η μαμα κ το cosmo κ η αποτυχημένη φιλη(η οποια ομως θεωρειται καταλληλη για συμβουλες ανεξαρτητως του οτι τα εχει κανει @@@ στην δικη της προσωπικη ζωη) και ο Ελληνας ειναι ενα μαμόφρευτο που ως τα 45 μενει με την μαμα κ ακουει τις συμβουλες του αποτυχημενου μπαμπα οπως 'γαμα οπου βρεις κ παντρεψου μια ψοφια'..
Αυτοι ειμαστε..Γιαυτο οι διαπροσωπικες σχεσεις πανε κατα διαολου,γιαυτο ο 'ανδρας' θελει τον ουρανο με τα αστρα κ η γυναικα δεν ξερει τι θελει..


Υ.Γ. Ο ΑΝΔΡΑΣ δεν εχει προβλημα με τα 2 παιδια,με αλλα πργμτ εχει προβλημα..Αλλα ειπαμε,εδω ειναι Ελλαδα κ τι θα πει η ΜΑΜΑ αν παντρευτει καποιος μια χωρισμενη με 2 παιδια?

Ναταλία είπε...

Χμ.....
Από μικρός στο κουρμπέτι, ε;
Σκέφτομαι τώρα....
Μήπως να ρώταγες γιατί του γεννήθηκε αυτή η απορία του παιδιού;

ΥΓ. Φέρτο παιδί μία από αυτές τις μέρες, να του πω πως η μαμά του η κούκλα όταν ορθοποδήσει και ξεκολλήσει, δέκα δέκα μπορεί να τους έχει!
Τι είπες; θα το στείλεις στην Αλάσκα μέχρι να γίνει 18??????

Penthesila είπε...

Ναταλακι μου το σκεφτηκα να ρωτησω αλλα μετα σκεφτηκα να μην το κανω.Μπορει πιθανον να ακουσε καποια συζητηση μεγαλων (δε λες ποιων) για το αν εχω ή δεν εχω...δε νομιζω να προερχεται η απορια του απο συζητηση γενομενη στο σχολειο.Αλλωστε εχω δε εχω, δε εχω δωσει δικαιωματα για την προσωπικη μου ζωη.Φιλια γειτονισσα
(λες να τον φερω να το ψαρεψεις?)

Penthesila είπε...

ΥΓ.αλλα απ την αλλη,λογικα σκεφτομενος ο μικρος, αφου ο μπαμπας ειχε φιλη(γκομενα) απο τοτε που θυμαται τον εαυτο του, γιατι να μην εχω και εγω φιλο(γκομενο)?τι να πω, ακομα δε εχω δει τιποτα,τι θα βγει ακομα στην επιφανεια αγνωστο....