Μαναφρένεια

Σαββατο πρωϊ

απο τις 7

η τηλεοραση εκπεμπει

κινουμενα πασης φυσεως

το φαγητο ειναι ηδη στο φουρνο

μπριζολες με πατατες

κατα παραγγελια

προσπαθω ωρες τωρα

να πιω ενα καφε,

ενα καφε,

βρε παιδι,

μια γουλια,

να ανοιξει το ματι,

να χαλαρωσω...

μπαινω στη γωνια μου,

καθομαι στο γραφειο,

ακουμπω τη κουπα,

και...

επιδρομη!

ορμουν τα τρολλ

μεσα

σπρωχνονται

μαλλιοτραβιουνται

ουρλιαζουν

τα κυτταρα μου

επαναστατουν..

και ρωτω

γιατι

μολις

κατσω στη γωνια μου

γιατι

θυμουνται

να κλαφτουν

να τσακωθουν

να γκρινιαξουν

να σκοτωθουν

για το καναλι

το κολατσιο

τα tamagotchi

το γειτονα

το σπιτι

το κρεββατι

το χθες

το σημερα

το μελλον

ποιο ειναι πιο ψηλο

ποιο γεννηθηκε πρωτο

ποιο αγαπω πιο πολυ

ποιο αγαπω πιο λιγο

να θελουν τουαλετα...

κ

καθε φορα

η ιδια ερωτηση

ποσο να αντεξω η μανα....

καμαρι μου

εισαι 8 χρονων

συζητας, ηδη, για γκομενες

γιατι,

πες μου,

να καταλαβω και εγω

η μανουλα

η ερωτηση

"μαμα να κατουρησω?"

εχει απαντηση?

και ναι,

αυτη τη φορα

αφου με προκαλεσες,

μπαινω στα αιματα

και

σου απαντω
"οχι "

ετσι, βρε παιδι μου, απο περιεργεια

να δω τι θα κανεις..