7.1.08

Πάει πολύς καιρός.....



Έχουν περάσει μήνες που δεν ζω,


απλά διαρκώ με τις αισθήσεις και τις σκέψεις μου ενδόμυχα τελματωμένες.


Δυστυχώς,


ούτε έτσι βρίσκω ανάπαυση,


ακόμα και μέσα στη σήψη γίνεται ζύμωση.

Πάει πολύς καιρός που όχι μόνο δεν ζω


μα ούτε καν υπάρχω.


Μου φαίνεται πως σχεδόν δεν ονειρεύομαι πια.


Οι δρόμοι είναι πια για μένα σκέτοι δρόμοι.


Κάνω τη δουλειά συνειδητά και με προσοχή,


δεν μπορώ όμως να πω και χωρίς να αφαιρούμαι,


από πίσω,


αντί να σκέφτομαι,


κοιμάμαι


-πάντα όμως πίσω απ’ τη δουλειά είμαι κάποια άλλη.

Πάει πολύς καιρός που δεν υπάρχω,


είμαι απολύτως ήσυχη.


Κανείς δεν με ξεχωρίζει από αυτήν που είμαι.


Με νιώθω τώρα να αναπνέω σα να είναι κάτι που επιχειρώ για πρώτη φορά


ή με μεγάλη καθυστέρηση.




Αρχίζω να έχω συνείδηση πως έχω συνείδηση.


Ίσως αύριο να ξυπνήσω μέσα μου


και


να ξαναπιάσω την πορεία της ύπαρξης μου από κει που την έχω αφήσει.


Δεν ξέρω,


αν έτσι,


θα είμαι περισσότερο ή λιγότερο ευτυχισμένη.


Δεν ξέρω τίποτα.


Σηκώνω το κεφάλι της περιπατήτριας που είμαι,


και βλέπω πάνω στο λόφο της Πλατείας,


το ηλιοβασίλεμα να αντικατοπτρίζεται στην εκκλησία του Αγ.Νικολάου,


από τα νώτα μου φλέγεται σε δεκάδες παράθυρα,


λαμπάδες ψηλές κρύας πυράς.


Γύρω από αυτά τα σκληρά φλόγινα μάτια,


ο λόφος γλυκαίνει από το τέλος της ημέρας.


Μπορώ τουλάχιστον να αισθάνομαι θλιμμένη


και


να έχω συνείδηση πως μ’ αυτή τη δική μου θλίψη,


διασταυρώνεται τώρα


- όπως το βλέπω με την ακοή -


ο ξαφνικός θόρυβος του αυτοκινήτου που περνάει,


οι φωνές των νεαρών που κουβεντιάζουν,


το λησμονημένο βουητό της ζωντανής πόλης.

Πάει πολύς καιρός .....


....που δεν είμαι εγώ.

16 σχόλια:

KitsosMitsos είπε...

Απλώς, περαστικός.
Την καλησπέρα μου.

Laplace είπε...

Eyxomai syntoma na eisai pali ESY..

Pan είπε...

Καλησπέρα.

"Συνειδητή" η απόσυρση ή υπάρχει λόγος εξωγενής;

Laplace είπε...

penthesila mu,an thes perna apo to blog aytio na organwrthoume siga siga gia 8/2 oloi oi prasinoi bloggers..

Λου είπε...

Πενθεσιλια μου....καπως ετσι προτιμησα να ειμαι οπαδος της ηθελημενης αγνοιας.....ειναι παρηγορο γιατρικο....μα θα ρθει ο καιρος....που η ζαρια θα ειναι καλυτερη....
Καλημερα σου....

Penthesila είπε...

...κιτσο την καλημερα μου ...

...Παν εξωγενης παραγοντες και η αναγκη για αναγεννηση κατι σαν φοινικας που ξαναγεννιεται απο τις σταχτες...

..laplace το ευχομαι και εγω σε μενα...

...λου χρειαζομαι νεα ζαρια τα χω χασει εδω και καιρο...

Σπύρος είπε...

Καλη σου μέρα και χαίρομαι πραγματικά που αντικρύζω ένα τόσο όμορφο Bloggaki. Διάβασα το κείμενο είδα στο τέλος "ΕΤΙΚΕΤΕΣ ΠΟΝΑΩ" εχεια κατηγοριοποιήσει τον πόνο πράγμα που ίσως σημαίνει ότι το έχεις βιώσει αρκετά σε κάποιους τομείς και τον γωρίζεις καλά. Το κέιμενο το είδα αρκετές φορές διαπίστωσα πόνο , θλίψη κάποια γιατί ...μαι είδους εσωτερικής μελαγχολίας έυχομαι να κάνω λάθος αλλα και πάλι αυτά έχουν την δική τους συνηδεισιακή μαγεία απο μόνα τους και χαρακτηρίζονται ώς στοιχεία εξέλιξης.
Ευχομαι να εισαι πάντα ο εαυτο σους , και αν τον χάνεις να τον βρίσκεις πάντα γρήγορα όσο ποιο σύντομα γίνεται. Μου αρέσε το κείμενο διότι ειχε αμεμτο λόγο και ήταν ευθυ απο όλες τις πλευρες.
Καλη σου μέρα..

((Ο Αγ. Νικολαος αναφέρεσαι σε κάποια συγκεκριμένη περιοχή ή απλά συμβολικό, εμενα σχεδόν κοντα στα Πατήσια στον Αγ. Νικόλαο πολλά χρονια (25)))

Unknown είπε...

πονο και θλιψη στα λογια σου θαρρω....ποσο σε καταλαβαινω....οταν αγναντευεις το ηλιοβασιλεμα απο το λοφο της πλατειας και του επαρχειου.....εγω ειμαι στον αγ. ανδρεα, μονος και απολαμβανω το ιδιο πανεμορφο θεαμα...ειναι πολυ ησυχα εδω τωρα....γαληνευεις....αν και πολλες φορες η γαληνη γινεται θλιψη....γιατι αραγε;

Ra Ma είπε...

Αχα! μα καλά, έναν έναν θα σας ανακαλύπτω?
Βρε, είστε στον παράδεισο (ή περίπου ανάλογα πως το βλέπει ο καθένας!) το ξέρετε?
Μου φαίνεται ότι πρέπει να κατέβω κάτω για να σας ανεβάσω...

Προτείνω μια βόλτα στο λόφο της πλατείας και στάση στο τελευταίο παγκάκι! Που θα πάει, θα το φτιάξουν το μαγαζί δίπλα!

Καλημέρα από τα τσιμέντα και την αιθαλομίχλη!

Penthesila είπε...

...Lockheart καλωσηρθες...Υπαρχει ο Αγ.Νικολαος απεναντι μου..αλλα οχι στα Πατησια....μα στην αντικρη ακτη...

...City of Pyrgos ωραια ειναι εκει..
ερχομαι μερες με φουσκοθαλασσια και θαυμαζω το μεγαλειο της φυσης...

..Radio εμενα αυτη η πολη, μολις πριν λιγο αρχιζε να με εκπλησσει
λιγο ευχαριστα... δεκα χρονια εδω
νιωθω ακομα ξενη... και ισως παραμεινω για παντα...

iLiAs είπε...

..ίσως είναι ώρα για μια αλλαγή..να βρουμε αυτό που έχουμε χάσει.

Την καλησπέρα μου :)

Penthesila είπε...

...ilia καλησπερα και σε σενα...

zero είπε...

Μην ανησυχεις...
μια χαρα εισαι.
Εμενα εχουν περασει χρονια που δεν ζω.
Ολα cool.

Ανώνυμος είπε...

νατη κι άλλη γειτόνισα :)
λυπάμαι μόνο που σε βρήκα σε τέτοια διάθεση...και τι να κάνουμε να νοιώσεις καλύτερα;...ίσως ένα κομματακι σοκολάτας!(φάε μια ολοκληρη πλάκα καλύτερα!)...υποτίθεται οτι περιέχει την ορμόνη της ευτυχίας...τώρα που το σκεφτομαι, ως εθισμένη σοκολατομανής,γι'αυτό είμαι πάντα μες στη τρελλή χαρά :))
καλώς σε βρήκα :)

Natalia είπε...

καλησπέρα penthesila

καλή χρονιά

το γράψιμο πολλές φορές μας ελευθερώνει

συνέχισε να εκφράζεις με τη γραφή ό,τι νιώθεις, και σίγουρα πολύ σύντομα θα πάρεις πίσω τον εαυτό σου...

Ανώνυμος είπε...

καλημερα πανθεσιλα.. πονος πολυς υφαινει το ποστ.. λογια κ σκεψεις ..απο βαθεια κρυμενους κοσμους του μυαλου.. μα .. ειδα μια αχτιδα να προβαλει.. απο κει..
"να ξαναπιασω την πορεια...." καντο.. οταν το σκεφτεσαι.. διχαζεσαι κ σταματας.. καντο για σενα..οχι για αυτους που ναι γυρω κ .. "σε βλεπουν να αναπνεεις για πρωτη φορα.."

μ αρεσε πολυ το κειμενο..προβληματισμοι πολλοι..