10.3.10

Τα Μαυρα Φεγγαρια του Ερωτα


"Δε θα ξανατσακωθουμε ποτε?
μα εγω τους θελω τους καυγαδες,αγαπητε μου,τους συνηθισα
και δε μπορω πια να κανω χωρις αυτους.
Δε θα μου ξανακανεις κακο?
Μα τι κακο θα μπορουσες να μου κανεις,
τωρα που εισαι ανικανος και ανισχυρος σαν μωρο?
Δε προκειται να με κανεις να σε λυπηθω με τις φτηνες σου κολακειες,
θυμαμαι πολυ καλα τις βρισιες που με ταιζες πριν απο ενα χρονο και τα θλιβερα σου γλειψιματα δε πιανουν σε μενα.
Δε θελω να ξεχασω ουτε εκατοστο απ το κακο που μου εκανες,
θελω να σκεφτομαι καθε λεξη που με πληγωσε,
θελω να ζησω φορτωμενη μ αυτη τη σιχαμερη βρωμια,
για να 'χω λογους να σε μισω καθε στιγμη.
Ειμαι αμορφωτη μα μη νομιζεις πως θα με ριξεις με τα σαλιαρικα καλοπιασματα σου.
Μια μερα καθε ανθρωπος βρισκει το δασκαλο του
που τον βαζει να πληρωσει
για το κακο που εκανε
Γιατι το κακο φερνει κακο στο φταιχτη.
Ησουν κιολας σκλαβος μου χωρις να το ξερεις ,
μου ανηκες οπως ο νικητης στα λαφυρα του."


Πασκαλ Μπρυκνερ

1 σχόλιο:

Prince Of The City είπε...

Γεια σου Ν μου... Χαθηκα κι εγω... Ομως παντα βρισκω κατι ομορφο στο μπλογκ σου... Φιλια!