Πολη Χιονι...

Niobe

09.12

I'm so tired of being here, suppressed by all my childish fears

And if you have to leave, I wish that you would just leave
Your presence still lingers here and it won't leave me alone

These wounds won't seem to heal, this pain is just too real
There's just too much that time cannot erase

When you cried, I'd wipe away all of your tears
When you'd scream, I'd fight away all of your fears
And I held your hand through all of these years
But you still have all of me

You used to captivate me by your resonating light
Now, I'm bound by the life you left behind
Your face it haunts my once pleasant dreams
Your voice it chased away all the sanity in me

These wounds won't seem to heal, this pain is just too real
There's just too much that time cannot erase

When you cried, I'd wipe away all of your tears
When you'd scream, I'd fight away all of your fears
And I held your hand through all of these years
But you still have all of me

I've tried so hard to tell myself that you're gone
But though you're still with me, I've been alone all along

When you cried, I'd wipe away all of your tears
When you'd scream, I'd fight away all of your fears
And I held your hand through all of these years
But you still have all of me, me, me

La Costruzione Di Un Amore

La costruzione di un amore
spezza le vene delle mani
mescola il sangue col sudore
se te ne rimane

La costruzione di un amore
non ripaga del dolore
è come un'altare di sabbia
in riva al mare

La costruzione del mio amore
mi piace guardarla salire
come un grattacielo di cento piani
o come un girasole

Ed io ci metto l'esperienza
come su un albero di Natale
come un regalo ad una sposa
un qualcosa che sta lí
e che non fa male

E ad ogni piano c'è un sorriso
per ogni inverno da passare
ad ogni piano un Paradiso
da consumare

Dietro una porta un po' d'amore
per quando non ci sarà tempo di fare l'amore
per quando vorrai buttare via
la mia sola fotografia

E intanto guardo questo amore
che si fa piú vicino al cielo
come se dopo tanto amore
bastasse ancora il cielo

E sono qui
e mi meraviglia
tanto da mordermi le braccia,
ma no, son proprio io
lo specchio ha la mia faccia

Sono io che guardo questo amore
che si fa più vicino al cielo
come se dopo l'orizzonte
ci fosse ancora cielo

E tutto ció mi meraviglia
tanto che se finisse adesso
lo so io chiederei
che mi crollasse addosso

E la fortuna di un amore
come lo so che può cambiare
dopo si dice l'ho fatto per fare
ma era per non morire

Si dice che bello tornare alla vita
che mi era sembrata finita
che bello tornare a vedere
e quel che è peggio è che è tutto vero
perché

La costruzione di un amore
spezza le vene delle mani
mescola il sangue col sudore
se te ne rimane

La costruzione di un amore
non ripaga del dolore
è come un'altare di sabbia
in riva al mare

E intanto guardo questo amore
che si fa piú vicino al cielo
come se dopo tanto amore
bastasse ancora il cielo

E sono qui
e mi meraviglia
tanto da mordermi le braccia,
ma no, son proprio io
lo specchio ha la mia faccia

Sono io che guardo questo amore
che si fa grande come il cielo
come se dopo l'orizzonte
ci fosse ancora cielo

E tutto ció mi meraviglia
tanto che se finisse adesso
lo so io chiederei
che mi crollasse addosso

Sì.

Fragile

Fragile, era scritto sulla scatola di carta che
raccoglieva un sogno fatto insieme a te
una realtà che qui non è.

Facile, non è mica stato facile accettarlo sai
ne ho sofferto sia pur senza odiarti mai
e allora che fai ancora da me cosa vuoi...

Non è qui la tua vita
mi dispiace però devo dire di no
non è vuota senza te
c'è già chi l'ha riempita
dopo il niente che tu
hai lasciato da me.


Sappi che non ho smesso per un attimo di amarti e che
ho passato il tempo ad aspettare te
ma è tardi e lo sai
non sono più fragile ormai...

Non è qui la tua vita
sembra strano però è guarita da un po'
la ferita di un addio
c'è gia chi l'ha curata
con l'amore che tu
non avevi per me
hey... è la vita...
è bizzarro mio dio che stavolta sia io
a doverlo dire a te
ma tra noi è finita
lo sai bene anche tu
lo sai meglio di me...

No! Non è qui la tua vita
mi fa male però devo dire di no
non è tempo più per te
oramai è svanita
la paura che tu
fossi tutto per me...

è svanita...

è finita...

Voodoo

Οταν μιλαει η Σιωπη..

Εχω χαθει τοσους μηνες και για οσους με ξερουν,
εστω και λιγο,

θα εχουν καταλαβει οτι κατι σοβαρο συμβαινει.
Οταν δε μιλαω, οταν "απομακρυνομαι",
παντα κατι συμβαινει..
Μηνες ταλαιπωρουμαι με δικηγορους και δικαστηρια.
Που να σας τα λεω
απο που να αρχισω και που να τελειωσω,
τα παθη του Χριστου,
και καθε μερα αναρωτιεμαι, τι αλλο θα συμβει
τι χειροτερο μπορει να γινει ,
ποσο πιο χαμηλα μπορει να παμε.
και σας ρωτω
Οταν ο/η πρωην βαζει τον/την νυν συζυγο να κατεθεσει κατα σου
αυτο πως το λενε?
Οταν ο/η πρωην ανακατευεται σε θεματα που δε τον αφορουν και καταδεχεται να ανακατευτει πως το λενε?
Και εσυ τι πρεπει να κανεις?
Να κατσεις θεατης να τους ακους να σε διασυρουν η' να αντιδρασεις?
Οταν ολα αυτα γινονται για +/- 100 ευρω στην διατροφη των παιδιων αυτο πως το λενε?
Τον/την πρωην συζυγο που διασυρει για +/- 100 ευρω τον/την μανα/πατερα των παιδιων του πως τον χαρακτηριζεις ?
Πως χαρακτηριζεις τον γονιο που υπερασπιζετε το δικαιωμα των παιδιων του να ζουν αξιοπρεπως οπως και πριν το χωρισμο?
Πως χαρακτηριζεις το γονιο που δωροδοκει με παιχνιδια καθημερινα τα παιδια για να εχει τον ελενχο?

Πως χαρακτηριζεις τον πατερα/μητερα που αποκτα παιδι απο δευτερο γαμο

και προσπαθει με το ετσι θελω να το επιβαλλει στα παιδια που εχει ηδη

και δε αφηνει να γινει η αποδοχη με το καιρο ωραια και φυσιολογικα?

Οταν τα παιδια ζηλευουν

και να το εκδηλωνουν με διαφορα ψυχοσωματικα συμπτωματα

καθημερινα ,

εσυ τι κανεις τοτε?
εχω χασει τη μπαλα, εχω ξεχασει και αυτα που ηξερα,

εχω μπερδευτει
μηπως εντελει κανω εγω λαθος, ρε παιδι μου?
το ενστικτο μου με οδηγει
αλαθητο δε ειναι αλλα μεχρι στιγμης δε με εχει προδωσει ποτε...

Η τελεια μανα δε ειμαι

προσπαθω για το καλυτερο..

Νιαμερα της Παναγιας.....

Το καλοκαίρι του 2007, συνέβη μία από τις μεγαλύτερες φυσικές καταστροφές στην ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας.

Εκτεταμένες πυρκαγιές σε πολλά μέρη της χώρας, κυρίως το μήνα Αύγουστο, έκαψαν περισσότερα από 268.834 εκτάρια γης, με αποτέλεσμα το θάνατο τουλάχιστον 63 ανθρώπων. Μέχρι τις 30 Αυγούστου κάηκαν 1.500 σπίτια και μείναν 6.000 άστεγοι. Το ύψος των καταστροφών φθάνει τα πέντε δισεκατομμύρια Ευρώ. Η φωτιά έκαψε 4,5 εκατομμύρια ελαιόδεντρα καθώς και 60.000 ζωντανά (πρόβατα και κατσίκες). Οι περιοχές οι οποίες πλήγηκαν αφορούσαν τους νομούς Μεσσηνίας, Αρκαδίας, Ηλείας, Αχαΐας, Λακωνίας, Αργολίδος, Κορινθίας, Αττικής και Ευβοίας, Φθιώτιδος με το νομό Ηλείας να δέχεται το πιο εκτεταμένο και φονικό πλήγμα.

Οι φωτιές της περιόδου του Αυγούστου, οι οποίες κορυφώθηκαν ιδιαίτερα μετά την 23η Αυγούστου, δηλαδή λίγες μέρες μετά την προκήρυξη πρόωρων βουλευτικών εκλογών από τον πρωθυπουργό, αποτέλεσαν συνέχεια πλειάδας πυρκαγιών οι οποίες έπληξαν την Ελλάδα, από τα τέλη Μαΐου και συνεχίστηκαν καθ' όλη τη διάρκεια του καλοκαιριού. Ο συνδυασμός του θερμότερου χειμώνα των συγχρόνων μετεωρολογικών καταγραφών, με λίγες βροχοπτώσεις και ενός θερμού καλοκαιριού, με σημαντική ενίσχυση των ανέμων αποτέλεσαν σημαντικό παράγοντα της έξαρσης των πυρκαγιών.

Ταυτόχρονα όμως τόσο ο πρωθυπουργός της χώρας, όσο και μέρος της αντιπολίτευσης, επισήμαναν ένα οργανωμένο σχέδιο εμπρησμών το οποίο τέθηκε σε ισχύ, αλλά και την έλλειψη επαρκών δυνάμεων ώστε να αντιμετωπιστεί η φονική καταστροφή.

Στα πλαίσια των γεγονότων ο Πρωθυπουργός της χώρας, κήρυξε όλους τους νομούς της χώρας σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης. Καθόρισε άμεση και μη γραφειοκρατική απονομή 3.000 Ευρώ κατα οικογένεια.

Ονειρο

Μια απ της χειροτερες νυχτες των τελευταιων μηνων αποψε...
και ενα απ τα χειροτερα ονειρα που εχω δει τα τελευταια χρονια.

Μολις ξυπνησα η καρδια μου χτυπαγε τρελλα,

κορτιζονη και αδρεναλινη προφανως

ετρεχαν σε αφθονια στο αιμα,

και ενα αισθημα ανχους φοβερο !

Ειδα οτι πεθανε η γιαγια μου,

ειδα την κηδεια, το φερετρο,

ολοι με μαυρα, εγω να πηγαινω και να ερχομαι μεσα σ ολο αυτο,

και απ οτι ξερω και διαβασα σ ΄ενα ονειροκριτη καποια μεγαλη στεναχωρια θα με βρει.

Το νιωθω το διαισθανομαι και μπορειτε να με πειτε υπερβολικη αλλα εχει συμβει πολλες φορες στη ζωη μου να διαισθανομαι το κακο και να εχει πραγματοποιηθει.

Τι αλλο θα γινει πια ?

Δηλαδη ποσο πια πρεπει να ταλαιπωρηθω?

Και αν κρινω απο ενα παρομοιο ονειρο με πολυ μαυριλα

ελπιζω μη καταληξω στο νοσοκομειο

οπως τοτε..

Βαρεθηκα ειλικρινα ολα και ολους..

Τις δικαστικες περιπετειες, τις αγωγες, τις μυνησεις,

τον πρωην, ολους οσους μ εχουν πρηξει λιγο ή πολυ.

Σας βαρεθηκα !

Αφου δε σας ενοχλω, δε σας εχω ενοχλησει ποτε,

τι ζορι τραβατε με την παρτη μου, μπορειτε να μου πειτε?

Αυτο δε το λενε ψυχολογικη βια που μου ασκειται?

εγω σε ποιον πρεπει να απευθυνθω

για να ηρεμησω και να προστατεψω

την ψυχικη μου υγεια και ηρεμια?

Αν με ολα αυτα εγω παθω κατι

ποιος θα ευθυνετε?

Αναποδα

Θα φτιάξω κόσμο δικό μου και μέσα θα ζω
όλα ανάποδα θα ‘ναι εδώ.
Για μένα θα ‘ναι πια ψέμα το πραγματικό
κι η αλήθεια θα ‘ναι το φανταστικό.

Εγώ γυρνώ ανάποδα όλη τη γη
εγώ τρελό και πειραγμένο παιδί.

Όταν εσύ θα λες φύγε
τότε αχώριστη θα ‘μαι σκιά
κι όταν ακούσω το έλα
τότε θα φύγω ξανά μακριά.

Όταν εσύ θα λες όχι
σα να ‘χω ακούσει το ναι θ’ αντιδρώ
γιατί η καρδιά μου πια το ‘χει
κι έτσι απλά δε θα υποταχτώ.

Θα φτιάξω κόσμο δικό μου κι ελεύθερα μπες
θα παρακούω όμως ό,τι κι αν λες.
Δεν είναι αντίδραση μόνο ή εγωισμός
είναι απόγνωση, είναι θυμός.

Εγώ γυρνώ ανάποδα όλη τη γη
εγώ τρελό και πειραγμένο παιδί.

Όταν εσύ θα λες φύγε
τότε αχώριστη θα ‘μαι σκιά
κι όταν ακούσω το έλα
τότε θα φύγω ξανά μακριά.

Όταν εσύ θα λες όχι
σα να ‘χω ακούσει το ναι θ’ αντιδρώ
γιατί η καρδιά μου πια το ‘χει
κι έτσι απλά δε θα υποταχτώ.

Παντα ανηφορα.....

I can almost see it
That dream I'm dreaming but
There's a voice inside my head sayin,
You'll never reach it,
Every step I'm taking,
Every move I make feels
Lost with no direction
My faith is shaking but I
Got to keep trying
Got to keep my head held high

There's always going to be another mountain
I'm always going to want to make it move
Always going to be an uphill battle,
Sometimes you going to have to lose,
Ain't about how fast I get there,
Ain't about what's waiting on the other side
It's the climb

The struggles I'm facing,
The chances I'm taking
Sometimes they knock me down but
No I'm not breaking
The pain I'm knowing
But these are the moments that
I'm going to remember most yeah
Just got to keep going
And I,
I got to be strong
Just keep pushing on,

There's always going to be another mountain
I'm always going to want to make it move
Always going to be an uphill battle,
Sometimes you going to have to lose,
Ain't about how fast I get there,
Ain't about what's waiting on the other side
It's the climb

There's always going to be another mountain
I'm always going to want to make it move
Always going to be an uphill battle,
Sometimes you going to have to lose,
Ain't about how fast I get there,
Ain't about what's waiting on the other side
It's the climb

Keep on moving
Keep climbing
Keep the faith baby
It's all about
It's all about
The climb
Keep the faith
Keep your faith

Να με χαιρομαι ......

Καλλιο Αργα Παρα....Αργοτερα!

Καλημερα καλημερα!!

τι κανετε καλε σεις?

Εμεις(εγω) τρεχουμε σα το Βεγγο

Κατι η δουλεια, κατι ο εξ,

ειμαστε σε πληρη τροχια

και δε προβλεπετε να επιστρεψουμε στη Γη

πριν το 2012

(τους Ολυμπιακους του Λονδινου δε τους προλαβαινουμε!)

Εχουμε χαθει αλλα συμβαινουν τοσα, μα τοσα πολλα

που δυστυχως δε μπορω να σας πω γιατι εχω μαθει πως τα εν οικω

δε τα δημοσιοποιουμε,

Ποσο αλλο οταν εκκρεμουν δικαστικης φυσεως υποθεσεις.

Ισως οταν τελειωσουν να τα πουμε...

μαλλον τοτε δε θα χρειαζετε αναρτηση, αλλα βιβλιο να γραψω.

Εσεις πως τα πατε

ολα καλα?

Γραψτε κανα νεο

Η μπλογκοσφαιρα πως παει?

Η φωτογραφια της αναρτησης απλα περιγραφει

την ηρεμια που μου λειπει

Τουλαχιστον βλεπω την αρκουδιτσα

(λετε να ναι αρκουδιτσος?)

και ελπιζω...

Η ελπιδα πεθαινει τελευταια

οπως και η ζωη ειναι υπεροχη

αλλα

αν ποτε τις πιασω στα χερια μου θα τις ξεμαλλιασω

να μαθουν οι γαϊδουρες

που μ ' εχουν ξεχασει εντελως......

(καθομαι στον υπολογιστη και δε μ εχει ενοχλησει κανεις ακομα,

λετε να ναι σημαδιακο?

-τι το λεγα, οτι μπηκε η μανα μου στο δωματιο,φτου!-)

ΠΥΡΓΟΤΗΣ

δικο μας παλικαρι ειναι

να μην το προβαλουμε και να τον ενισχυσουμε

θα ταν ντροπη ε?

πεστα ολα και γω μαζι σου!!

Γυναικα Οδηγος

Χαχαχχααααα

δε εχω κατι αλλο να σας πω

εχω λυθει απ τα γελια..............

Μια Ωραια Πεταλουδα...

photo by penthesila

Musica Nuda

Guarda che luna, guarda che mare,
da questa notte senza te dovrò restare
folle d'amore vorrei morire
mentre la luna di lassù mi sta a guardare.

Resta soltanto tutto il rimpianto
perché ho peccato nel desiderarti tanto
ora son solo a ricordare e vorrei poterti dire
guarda che luna, guarda che mare!

Ma guarda che luna, guarda che mare,
in questa notte senza te io vorrei morire
perché son solo a ricordare e vorrei poterti dire
guarda che luna, guarda che mare!
Guarda che luna, guarda che mare! Che luna!

Aqua E Sale

Adriano Celestano

Semplici e un po' banali
Io direi quasi prevedibili e sempre uguali
Sono fatti tutti così gli uomini e l'amore
Come vedi tanti aggettivi
Che si incollano su di noi
Dai che non siamo poi cattivi
Tu non sei niente male
Parli bene e mi sorprendi quando tiri forte
La tua moto dal motore che sento truccato
E va bene guida tu che sei brava più di me
E io attendo che sia amore, sai

Ma io sono con te ogni giorno
Perché di te ho bisogno
Non voglio di più
Acqua e sale
Mi fai bere
Con un colpo mi trattieni il bicchiere
Mi fai male
Puoi godere se mi vedi in un angolo ore
Ed ore
Ore piene
Come un lago
Che se piove un po' di meno è uno stagno
Vorrei dire...
Non conviene...
Sono io a pagare amore tutte le pene

Vedi divertirsi fa bene
Sento che mi rido dentro e questo non mi conviene
C'è qualcosa che non va non so dirti cosa
È la tua moto che sta giù
Che vorrei guidare io
O meglio averti qui vicino a me?

Ma io sono con te ogni giorno
Perché di te ho bisogno
Non voglio di più.

Acqua e sale
Mi fai bere
Con un colpo mi trattieni il bicchiere
Mi fai male
Puoi godere se mi vedi in un angolo ore ed ore
Ore piene come un lago
Che se piove un po' di meno e uno stagno
Vorrei dire...
Non conviene...
Sono io a pagare amore tutte le pene

Αχος Βαρυς Ακουγεται...

photo by Penthesila

Ανθεστηρια

Christian_Coigny

Η απάτη του υποτιθέμενου «χρησμού» της Πυθίας

κανε κλικ

Ψιψινα

photo by Penthesila

......................

Φαιδρος

κανε κλικ στην εικονα

Aqualis Wash

Λατρευω το πλυσιμο...με το σιδερο δε τα παω καλα.........

H Ωρα της Γης

Η Ώρα της Γης (EARTH HOUR) ξεκίνησε ως μία εκστρατεία ευαισθητοποίησης που καλούσε τους πολίτες του Σίδνεϊ για να σβήσουν τα φώτα τους ένα βράδυ, για μια ώρα. Η ενέργεια αυτή σύντομα μετατράπηκε σε μία από τις μεγαλύτερες πρωτοβουλίες ενάντια στην κλιματική αλλαγή παγκοσμίως. Φέτος, στις 20.30 το Σάββατο 28 Μαρτίου, καλούμε τους πολίτες σε ολόκληρο τον κόσμο να σβήσουν τα φώτα τους για μία ώρα – την Ώρα της Γης. Στόχος μας είναι να συμμετάσχουν 1 δισεκατομμύριο άνθρωποι, σε περισσότερες από 1000 πόλεις, και όλοι μαζί να αποδείξουμε πως είναι δυνατόν να δράσουμε ενάντια στην υπερθέρμανση του πλανήτη.

Η Ώρα της Γης ξεκίνησε το 2007 στο Σίδνεϊ της Αυστραλίας με τη συμμετοχή 2.2 εκατομμυρίων νοικοκυριών και επιχειρήσεων που έσβησαν τα φώτα τους για μία ώρα. Μόλις έναν χρόνο αργότερα η εκστρατεία μετατράπηκε σε ένα παγκόσμιο κίνημα για το κλίμα με τη συμμετοχή 100 εκατομμυρίων ανθρώπων σε 35 χώρες. Παγκοσμίως γνωστά κτίρια και τοποθεσίες όπως η γέφυρα Golden Gate και το Κολοσσαίο, σκοτείνιασαν για μία ώρα και μετατράπηκαν σε σύμβολα ελπίδας για ένα πρόβλημα που γίνεται κάθε ώρα και πιο έντονο.

Η Ώρα της Γης 2009 απευθύνεται σε κάθε πολίτη, κάθε επιχείρηση και κάθε ανθρώπινη κοινότητα στον πλανήτη. Μας καλεί να δράσουμε, να αναλάβουμε τις ευθύνες μας και να συμμετέχουμε ενεργά σε πρωτοβουλίες για ένα βιώσιμο μέλλον. Πασίγνωστες τοποθεσίες, μνημεία και κτίρια σε όλο τον πλανήτη θα σκοτεινιάσουν και φέτος. Άνθρωποι σε όλο τον κόσμο θα σβήσουν τα φώτα τους και θα ενώσουν για μία ώρα τις ζωές για το μέλλον του πολύτιμου πλανήτη μας.

Περισσότερες από 64 χώρες συμμετέχουν στην Ώρα της Γης 2009. Αυτός ο αριθμός μεγαλώνει καθημερινά, καθώς οι άνθρωποι καταλαβαίνουν πως μία τόσο απλή ενέργεια, όπως το να σβήσουν τα φώτα τους, μπορεί να έχει τόσο μεγάλη συμβολή στην έλευση της αλλαγής.

Η Ώρα της Γης είναι ένα μήνυμα ελπίδας και δράσης.

Τι μπορείτε να κάνετε
Μπορείτε να συμμετέχετε απλά σβήνοντας τα φώτα στο χώρο σας από τις 20:30 έως τις 21:30 το Σάββατο 28 Μαρτίου 2009. Υπάρχουν όμως πολλά άλλα πράγματα που μπορείτε να κάνετε για να πετύχει η Ώρα της Γης 2009.

http://www.earthhour.org/action/gr:el

Δαίμονας Έρωτας

Ο έρωτας, λέει ο Καζανόβα, είναι ένα είδος μανίας πάνω στο οποίο η φιλοσοφία δεν έχει την παραμικρή ισχύ. Και πως να έχει άραγε όταν ο έρωτας δεν συζητείται, δεν αναλύεται, αλλά μόνο βιώνεται. Δαίμονα τον αποκαλεί ο Πλάτων στο Συμπόσιο και ανάμεσα στους πρώτους θεούς τον κατατάσσει ο Ησίοδος στη Θεογονία του:

Στ΄αλήθεια πρώτα-πρώτα το Χάος έγινε. Κι ύστερα η Γη...και ο Έρωτας, που ο πιο ωραίος είναι ανάμεσα στους αθάνατους θεούς, αυτός που παραλύει τα μέλη και όλων των θεών κι ανθρώπων την καρδιά δαμάζει μες στα στήθη και τη συνετή τους θέληση.
Στον αντίποδα ποιητών και ρομαντικών, οι επιστήμονες διέκριναν πίσω από αυτήν τη γλυκιά παράλυση, χημικές ουσίες. Στον εγκέφαλο του ερωτευμένου εκκρίνονται αμφεταμίνες, όπως η φαινυλαιθυλαμίνη, που του προκαλούν ευφορία και τον κάνουν να νιώθει όπως νιώθει. Είτε φταίνε οι χημικές ουσίες είτε φταίει " ο λυσιμελής 'Ερος", το βέβαιο είναι ότι ο ερωτευμένος, μέσα στην έκστασή του, πιστεύει ότι ζει μια μοναδικότητα που θα κρατήσει για πάντα. Ομως το πάντα είναι μεγάλο χρονικό διάστημα και ο έρωτας δεν είναι μόνο έκσταση αλλά και πτώση. Κανένας έρωτας δεν διαρκεί και μαθηματικά ακολουθεί μια συγκεκριμένη και πάντα την ίδια διαδρομή: σαγήνη- ειδύλλιο- ξεθώριασμα. Ο έρωτας είναι μια καθαρά κλινική κατάσταση και ο ερωτευμένος είναι ένας "άρρωστος" που πρέπει να γιατρευτεί. Ο έρωτας γεννιέται, ακμάζει, προξενεί πόνο και περνά όπως κάθε ιπποκράτεια νόσος. Για να μπεις στην περιπέτειά του πρέπει να είσαι αποφασισμένος να πληρώσεις το κόστος της διαδρομής: ευφορία, ευτυχία, ηδονή, αγάπη, πόνο, θλίψη, απελπισία, ευτελισμός, μίσος.

Η ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ
Οπως το μωρό δεν γίνεται τη στιγμή που γεννιέται, έτσι και ο έρωτας δεν έρχεται τη στιγμή που εκδηλώνεται. Δεν υπάρχει περίπτωση να ερωτευθούμε εάν προηγουμένως δεν το έχουμε ποθήσει. Ερωτευόμαστε τον έρωτα πρώτα και μετά το πρόσωπο που θα πάρει τη μορφή του πόθου μας. Το υποψήφιο θύμα ζει μέσα σε μια γλυκιά αναμονή, προετοιμαζόμενο για τον έρωτά του. Είναι τότε που όλα μοιάζουν διαφορετικά και μαγικά. Τα σύννεφα, η θάλασσα, η πόλη, τα τραγούδια, οι ταινίες, όλα τα παίρνει προσωπικά, σαν να του στέλνουν μηνύματα για αυτό που θα συμβεί. Ζει αναστατωμένος σε ένα κενό και περιμένει... Πρόκειται για εκείνο το κενό για το οποίο ο Ρολάν Μπαρτ λέει πως είναι το χρονικό διάστημα κατά το οποίο, χωρίς να δείχνω τίποτα εξωτερικά, ψάχνω με τα μάτια ολόγυρά μου για να δω ποιόν θα αγαπήσω.

Η ΕΡΩΤΟΠΛΗΞΙΑ
Και τότε την βλέπει! Κι εκεί που δεν υπήρχε ούτε σύννεφο στον ουρανό, πέφτει κεραυνός. Εν αιθρία, λένε οι άλλοι, αλλά αυτός ξέρει ότι είναι η καταιγίδα που ανέμενε. Τα γόνατα λύνονται, το στομάχι σφίγγεται και ακαριαία βρίσκεται αιχμάλωτος της σαγήνης της, που τον τυλίγει όπως ο ιστός της αράχνης το άτυχο έντομο. Δεν θέλει, ούτε εξάλλου μπορεί να κάνει τίποτα, παρά να μείνει ακίνητος και αποσβολωμένος. Πολύ αργότερα, μπορεί να πει, σε χρόνο παρατατικό, ότι αυτό που είχε δεί ήταν μια οπτασία που έλαμπε. Ομως το εναρκτήριο λάκτισμα του ερωτικού παιγνιδιού δεν το δίνει καμιά οπτασία. Το δέλεαρ είναι στιγμιαίο και ο πυροδοτικός μηχανισμός έχει ένα πολύ συγκεκριμένο σχήμα (με την έννοια που του έδιναν οι αρχαίοι έλληνες, π.χ. σχήμα είναι το σώμα σε κίνηση). Η αποκάλυψη του μηρού κάτω από το ρούχο, τα στήθη που μισοφαίνονται από ένα ανοιχτό πουκάμισο, η σάρκα της κοιλιάς που προβάλλει σε ένα ανασήκωμα της μπλούζας, και ακόμα ένα χαμόγελο, κάποιο ανεπαίσθητο άγγιγμα του χεριού, η μυρωδιά του κορμιού, όλες εκείνες οι λεπτομέρειες που παγώνουν σ΄ ένα αιώνιο ενσταντανέ στη μνήμη, γίνονται η αφορμή για να ζουμάρει στο αντικείμενο του έρωτά του. Από εκείνη τη στιγμή η εικόνα έρχεται να γεμίσει το κενό άδειο κάδρο που έχει φιλοτεχνήσει υπομονετικά ο ερωτευμένος για να τοποθετήσει εκεί τον έρωτά του.

Η ΑΝΑΜΟΝΗ
Ερωτευμένος είναι αυτός που περιμένει. Η αναμονή ενός ερωτικού ραντεβού μετατρέπεται σε μια δραματική δοκιμασία των αισθήσεων. Είτε αφορά ένα απλό τηλεφώνημα, ένα e mail ή ένα sms είτε μια πρόσκληση σε δείπνο, ο ερωτοχτυπημένος το περιμένει ως την κορύφωση της ζωής του. Φτάνει πρώτος στον τόπο του ραντεβού, ενώ τα μάτια του ανιχνεύουν και την παραμικρή κίνηση που θα φανέρωνε την άφιξη εκείνης. Η ερωτική του θολούρα τον κάνει να μην θυμάται ακριβώς τα χαρακτηριστικά της και για μια στιγμή τον πιάνει πανικός μην τυχόν και δεν την αναγνωρίσει. Το ερωτικό πεδίο, μέσα στο οποίο κινείται χαμένος, διαστέλλει επικίνδυνα τον χρόνο. 'Ολα γύρω του παγώνουν, σαν σε slow motion, και τα δευτερόλεπτα τού μοιάζουν για αιώνες. 'Εχει περάσει μόλις ένα λεπτό απο την ώρα του ραντεβού και νιώθει ήδη ανήσυχος. Οταν επιτέλους εκείνη κάνει την εμφάνισή της, ο ερωτευμένος νιώθει ότι βγαίνει από τα έγκατα της γης και αναπνέει ξανά τον καθαρό αέρα της παρουσίας της.

O ΠΟΘΟΣ
Ο πόθος σχετίζεται με την απουσία. Είναι αυτή που μεγαλώνει τη λαχτάρα ενός ερωτευμένου για το μακρινό αντικείμενο του πόθου του. Για τους αρχαίους Έλληνες ο Πόθος δηλώνει την επιθυμία για το πλάσμα που είναι απόν, ενώ ο Ίμερος δηλώνει την επιθυμία για αυτό που είναι παρόν. Ο ερωτευμένος είναι τυφλός από τον πόθο, για αυτό δεν μπορεί να θυμηθεί με ακρίβεια τα χαρακτηριστικά της αγαπημένης του. Ζει στην εκθαμβωτική πλευρά του έρωτα, γι΄αυτό δεν μπορεί να δει καλά. "Το πιό σκοτεινό σημείο" λέει μια κινέζικη παροιμία, "είναι πάντα αυτο που βρίσκεται κάτω από τη λάμπα". Για τον ερωτευμένο υπάρχει μόνο ένα περίγραμμα της αγαπημένης του, που προσπαθεί να του βάλει τη μορφή της. Όμως, έχει χαραγμένες στο μυαλό του λεπτομέρειες που του υποδαυλιζουν συνεχώς τον πόθο: μια χειρονομία, μια λέξη, ένα ρούχο. Γυροφέρνει στο μυαλό του αυτές τις λεπτομέρειες, όπως το λιοντάρι τις αντιλόπες, μέχρι να αρπάξει μια. Τότε αυτήν την εικόνα-λεπτομέρεια από τον χώρο της πραγματικότητας (το άνοιγμα της φούστας για παράδειγμα) την προεκτείνει ηδονικά στο χώρο του φαντασιακού: οδηγεί το χέρι του κάτω από τη φούστα εκείνης και η φαντασία με τον πόθο σκηνοθετούν τη στιγμή. Ο Ίμερος είναι φλογερότερη επιθυμία, γιατί το πλάσμα που ποθεί ο ερωτευμένος βρίσκεται απέναντι, στο διπλανό γραφείο, στο επάνω διαμέρισμα και αρκεί μόνο η παρουσία του για να πυροδοτήσει τη λαχτάρα του. Είναι αυτό που ο Σαντ αποκαλεί εγκεφαλικό κοχλασμό: "είδα την καύλα να βγαίνει από τα μάτια του".

ΑΝΟΜΟΛΟΓΗΤΑ ΠΑΘΗ
Ο ερωτευμένος πνίγει το πάθος του, λίγο πριν τον πνίξει το ίδιο. Η αγαπημένη του στέκεται δίπλα, σε απόσταση αναπνοής, του μιλάει του δίνει το χέρι της, μπορεί ακόμα και να του δώσει ένα φιλί στο μάγουλο. Γνωρίζονται καλά: μπορεί να είναι η γυναίκα της διπλανής πόρτας, μπορεί να είναι κάποια συγγενής του- είτε εξ αίματος είτε εξ αγχιστείας- μπορεί να είναι ακόμα και η γυναίκα του καλύτερου φίλου του. Τη θέλει παράφορα αλλά οι κοινωνικές συμβάσεις, οι ηθικοί κανόνες, τα ταμπού, η αρετή της φιλίας του επιβάλλουν να συμπεριφέρεται σαν να μη συμβαίνει τίποτα. Ο Ντάνιελ Ντέι Λούις, στα Χρόνια της Αθωότητας του Σκορσέζε, φλέγεται από τον πόθο για την εξαδέλφη της αρραβωνιαστικιάς του, όμως η θέση του στην αριστοκρατική κοινωνία της Νέας Υόρκης των αρχών του 20ου αι. , θα υπερισχύσει του έρωτά του και τελικά θα παντρευτεί αυτήν που πρέπει. Ο ερωτευμένος συνθλίβεται ανάμεσα στην αντίφαση της απόκρυψης (από τους άλλους) και της αποκάλυψης (στην ίδια) του πάθους του. Πρέπει καθημερινά να εφευρίσκει τρόπους να κάνει γνωστό και ταυτόχρονα να κρύβει τον έρωτά του. Προσπαθεί να καταπνίξει τον πόθο του στα θολά νερά της διακριτικότητας. Αγωνιά μήπως τον καταλάβουν οι γύρω, για αυτό, με τέχνη, στρέφει τα βλέμματά τους αλλού. Σε σπάνιες περιπτώσεις επιχειρεί να αποκρύψει ολοκληρωτικά το πάθος του, ακόμα και από αυτήν για την οποία υποφέρει: ο λοχαγός Παζ, ήρωας του Μπαλζάκ, επινοεί μια ψευτοερωμένη για να μπορεί να κρύβει ερμητικά από την γυναίκα του καλύτερού του φίλου το γεγονός πως την αγαπά μέχρι θανάτου. Ωστόσο και αυτός, λίγο πριν πεθάνει, δεν μπορεί παρά να της εξομολογηθεί τον ανομολόγητό έρωτά του. Τελικά το ανομολόγητο ίσως να έχει σχέση μόνο με το χρόνο, αφού κάθε πάθος έχει το θεατή του που πρέπει να το ακούσει.

ΛΑΘΡΑΙΑ ΑΓΓΙΓΜΑΤΑ
Ο ερωτευμένος επιδίδεται σε μια σειρά δήθεν τυχαίες κινήσεις για να βρεθεί κοντά στο αντικείμενο του πόθου του. Αν και είναι έτοιμος να εκραγεί, προσπαθεί να επιδείξει αδιαφορία. Κοφτές ματιές που δεν διαρκούν πάνω από μισό δευτερόλεπτο, στην αντίθετη περίπτωση φοβάται ότι θα προδοθεί, κυκλωτικές κινήσεις έτσι ώστε αυτή να βρίσκεται πάντα μέσα στο πεδίο βολής του, καμουφλαρισμένα υπονοούμενα και - τι ευτυχία!- ανεπαίσθητα, δήθεν τυχαία, αγγίγματα που εκτινάσσουν τον πόθο του στα ύψη. Σε σπάνιες περιπτώσεις κινείται σαν ταύρος σε υαλοπωλείο. Θα κερδίσει μόνο στην περίπτωση που τα αισθήματα και ο πόθος είναι αμοιβαία, διαφορετικά κινδυνεύει να γίνει καταγέλαστος, αφού στα μάτια της άλλης που δεν ενδιαφέρεται, η ερωτική του παρόρμηση μετατρέπεται σε μια κιτς παράσταση.

ΤΟ ΕΙΔΥΛΛΙΟ
Ο ερωτευμένος, κατακτητής πια, διασχίζει την τυχερή του χώρα. Κυκλαδίτικες πολιτείες, ακρογιάλια του Ιονίου, μεσαιωνικές ευρωπαικές πόλεις, ακριβά ρεστοράν, κινηματογραφικές αίθουσες, μουσικά κλαμπ, έρημα πάρκα και πάνω από όλα το σπίτι του γίνονται οι Άγιοι Τόποι που αναζητά τον έρωτά του. Μεθυσμένος από έρωτα ξεκινάει την εξερεύνηση του κορμιού της αγαπημένης του. Εξερευνά την κάθε γωνιά της ως να μην πιστεύει ότι εκείνη που ποθούσε βρίσκεται τώρα παραδομένη στα χέρια του. Προσπαθεί να ταιριάξει την εικόνα της στο κάδρο που είχε ετοιμάσει για αυτήν και ανακαλύπτει με ευτυχία ότι όλες οι γωνιές ταιριάζουν. Πλέει σε πελάγη ευτυχίας, έστω και αν έξω στην κοινωνία πνέουν δέκα μποφώρ. Στο μοναστήρι της λαγνείας που βρίσκεται εσώκλειστος ο ίδιος, δεν βλέπει τίποτα άλλο παρά μόνο εκείνο που αυτός θέλει να δει. "Τη νύχτα αυτή - τρέμω που το λέω!- την κρατούσα στην αγκαλιά μου, την έσφιγγα στο στήθος μου" -λέει ο Βέρθερος του Γκαίτε- "...σφράγιζα μ΄ατέλειωτα φιλιά τα χείλη της που ψιθύριζαν λόγια ερωτικά και μάτια μου βούλιαζαν μέσα στο μεθύσι των δικών της ματιών! Θεέ μου!".
Η ανακάλυψη του κορμιού της αντί να σβήνει μεγαλώνει και άλλο την ερωτική του δίψα. Την ερωτική τρυφερότητα του πρώτου καιρού γρήγορα αντικαθιστά η ακατάσχετη φιληδονία και το ερωτικό τους ξόδεμα γίνεται χωρίς κανένα φραγμό. Όσο όμως αδειάζουν τόσο ξεχειλίζουν. Το σμίξιμό τους είναι απαλλαγμένο από σκοπιμότητες και υστεροβουλίες και εκείνο που αληθινά επιθυμούν είναι να παραμείνουν τα πράγματα για πάντα ίδια. Όμως κάτι τους λέει φευγαλέα, σαν περαστικό σύνννεφο, ότι δεν θα είναι.

ΤΟ ΞΕΘΩΡΙΑΣΜΑ
Με το σλόγκαν “it fades, fades, fades” κάποια εταιρία διαφήμιζε τα τζην που έφτιαχνε. Ο ερωτευμένος περισσότερο απο το να χάσει την αγαπημένη του φοβάται μήπως ξεθωριάσει η σχέση του, όπως τα μπλου τζην της διαφήμισης. Η ρήξη στη σχέση είναι είναι μια δυναμική πράξη, επώδυνη αλλά δυναμική. Με την κούραση όμως πως να τα βγάλει πέρα; Στην αρχή ο ερωτευμένος επιστρέφει από τον μαγικό του κόσμο την πραγματικότητα, αλλά η σεξουαλική ικανοποίηση και το απόθεμα των αναμνήσεων κρατάνε τη σχέση αναμμένη, έστω και σε σιγανή φωτιά. Οι ερωτικές αναλαμπές δίνουν στο ζευγάρι την ψευδαίσθηση της επανάληψης και της αιωνιότητας. Σε κάθε ένσταση, η λέξη "κουράστηκα" είναι η συνηθισμένη απάντηση. Αρχίζουν να βλέπουν ο ένας τον άλλον όχι σαν την εικόνα που τους γοήτευε αλλά σαν το αρνητικό της. Διακρίνουν- με εκνευριστική σχολαστικότητα είναι αλήθεια- μόνο τις ατέλειές τους και δεν χάνουν την ευκαιρία να μεγαλοποιούν τις παραλείψεις τους. Τα ελαττώματα μεγεθύνονται, οι αρετές αποσιωπούνται. Ταξιδεύουν, αυτήν τη φορά όχι για να να περιπλανηθούν στο πάθος τους (εξάλλου σημασία για αυτούς τότε είχε ο χρόνος και όχι ο τόπος) αλλά για να αφήσουν πίσω την ανία πίσω τους και να γνωρίσουν καινούριους τόπους. Στην πραγματικότητα όμως το μοναδικό ταξίδι που κάνουν είναι αυτό προς την αναπόφευκτη φθορά και το οριστικό τέλος.

Η ΑΠΙΣΤΙΑ
Στα ζωικά είδη η συντροφική αφοσίωση είναι εξαιρετικά σπάνια. Η φύση έχει προγραμματίσει τα είδη της να είναι άπιστα, για τον απλούστατο λόγο ότι η μονογαμία θα δυσκόλευε πάρα πολύ την ανταλλαγή γενετικού υλικού και κατά συνέπεια την διαιώνιση του είδους τους. Η μονογαμία και η συζυγική πίστη ήρθαν πολύ αργότερα με τον πολιτισμό και τη Χριστιανική Ηθική- και αυτό βέβαια όχι παντού. Στους Τροπικούς, ακόμα και σήμερα, δεν υπάρχουν σχεδόν καθόλου μονογαμικές κοινωνίες. Ωστόσο και στις σύγχρονες κοινωνίες, όπως προκύπτει από πολλές έρευνες, η απιστία είναι κάτι το συνηθισμένο. Η αμαρτία (λέξη άγνωστη στον αρχαίο κόσμο) συνδέεται με την απαγόρευση και η απαγόρευση με την ηδονή. Το απαγορευμένο εδώ και χιλιάδες χρόνια, είναι πηγή ηδονής, στην οποία ο άνθρωπος προσπαθεί να φτάσει εκεί πάντα με τον ίδιο τρόπο: παραβιάζοντας τους κανόνες. Η αμαρτία, στην ουσία, έχει σχέση με την ηθική και την κοινωνική διαπαιδαγώγηση. Το απαγορευμένο, δηλαδή η αμαρτία, είναι πηγή έμπνευσης, ερεθισμάτων και φάρμακο στην πλήξη. «Η ουσία του ερωτισμού», γράφει ο Μπατάιγ, «αποδίδεται με την αξεδιάλυτη συνένωση της σεξουαλικής ηδονής και του απαγορευμένου. Ποτέ στον άνθρωπο το απαγορευμένο δεν εμφανίζεται χωρίς την αποκάλυψη της ηδονής και ποτέ η ηδονή χωρίς το αίσθημα του απαγορευμένου».

Η ΖΗΛΙΑ
Ο ζηλότυπος δεν γεννιέται αλλά μυείται σιγά σιγά στο ρόλο του- δηλαδή στο να ασκεί την τέχνη της ζήλιας- από τις συγκυρίες της ζωής. Η ζήλια δίνει την σπάνια ευκαιρία στον ερωτευμένο να γίνει ο ανατόμος της συμπεριφοράς της αγαπημένης του. Ως άλλος Ηρακλής Πουαρό, συλλέγει με ιδιαίτερο ζήλο τα στοιχεία που θα τον οδηγήσουν στο «έγκλημα». Συνήθως, όμως, δεν έχει κάτι χειροπιαστό, για αυτό φαντάζεται τα πάντα. Γνωστοί και άγνωστοι, συνεργάτες και φίλοι είναι ο στρατός που πολιορκεί τις ηδονές της αγαπημένης του.Τυραννιέται με τη σκέψη της σαρκικής προδοσίας και η παραμικρή ένδειξη απιστίας (ένα τηλεφώνημα, ένα φιλί, μια απουσία) γίνεται η αιτία για φωνές και καυγάδες. Μπερδεύει το φανταστικό με το πραγματικό και όταν οι υποψίες του διαψεύδονται νιώθει απογοήτευση. Τότε, μια επιβεβαίωση θα τον έβγαζε από το αδιέξοδο. Υποφέρει αλλά του αρέσει. Εθίζεται στη ζήλια και όταν τελειώνει η δόση των αμφιβολιών του, ψωνίζει κι άλλες από την πλούσια φαντασία του. Η ζήλια δεν βιώνεται ξεχωριστά από τον έρωτα. Ο ζηλιάρης γεύεται καθημερινά ηδονή και φόβο. Τη στιγμή που απολαμβάνει το κορμί της αγαπημένης του, την ίδια στιγμή φοβάται πως αυτό είναι έτοιμο να παραδοθεί στον εχθρό.

Η ΠΤΩΣΗ
Στην πτώση σημασία έχει από πόσο ψηλά πέφτεις. Αν η σχέση των ερωτευμένων από πτήση στα ουράνια έχει καταντήσει σύρσιμο στο έδαφος, τότε και οι δύο δείχνουν να συμφωνούν με αυτό που πρόκειται να συμβεί. Κανένας τους δεν έχει όρεξη για εξάρσεις και ακριβώς αυτή η απουσία του πάθους τους βοηθάει, τις περισσότερες φορές, να παραμείνουν, μετά το χωρισμό, δύο καλοί φίλοι. Τι γίνεται όμως στην περίπτωση που ο ερωτευμένος λικνίζεται στους αιθέρες, παραδομένος στην ευφορία του, την ίδια στιγμή που η σύντροφός του ετοιμάζεται για το επόμενο ταξίδι; Τότε πέφτει από τα σύννεφα.
Η πρόσκρουση στο έδαφος είναι οδυνηρή και θα χρειαστεί χρόνος για να μαζέψει τα κομμάτια του. Στην αρχή δεν μπορεί να αποδεχθεί το συμβάν. Πιστεύει ότι πρόκειται για λάθος ή στην χειρότερη περίπτωση για έναν ερωτικό αντιπερισπασμό της αγαπημένης του. Ανακαλεί από το παρελθόν στη μνήμη του παρόμοιες καταστάσεις, λιγότερο για να δει τι φταίει και περισσότερο για να καθησυχάσει τον εαυτό του. Στη συνέχεια προσπαθεί να τη φέρει πίσω με διάφορους τρόπους, που ξεκινάνε από την παραίνεση, περνάνε στην απειλή και καταλήγουν στην ικεσία. Αλλά ακόμα και τότε ο ερωτευμένος αρνείται πεισματικά να κατανοήσει την κατάσταση των πραγμάτων. Ακολουθεί ο πανικός. Δεν μπορεί να διανοηθεί ότι την ώρα που αυτός τρώει τις σάρκες του, την ίδια στιγμή, κάποιος άλλος κατακτά το κορμί της αγαπημένης του. 'Οσο δε τον πονάει η σκέψη αυτή τόσο περισσότερο τη φέρνει στο μυαλό του. Έχει ανάγκη να λυπάται τον εαυτό του και ο πόνος τρέφει τον πληγωμένο εγωισμό του. Κάνει κινήσεις που τον ταπεινώνουν, φτάνοντας στο σημείο ακόμα και να εκλιπαρεί τον έρωτά της. Κάπου εκεί συνειδητοποιεί, για πρώτη φορά, ότι έχει χάσει το παιγνίδι. Νιώθει προδομένος και μόνος. Δεν νιώθει όμως έτσι το άλλο μισό της σχέσης. Για αυτόν που φεύγει η προδοσία είναι ένα καινούριο ταξίδι στο άγνωστο.

Η ΕΚΔΙΚΗΣΗ
Το μίσος είναι συναίσθημα εξίσου δυνατό με την αγάπη και δεν ακολουθεί ποτέ το ξεθώριασμα μιας σχέσης. Κανένας δεν μπορεί να μισήσει κάποιον για τον οποίο αδιαφορεί. Το μίσος δεν ευδοκιμεί στα θερμοκήπια της πλήξης και της ανίας, αλλά φυτρώνει πάντα στο χάσμα ενός ρήγματος που συνήθως δημιουργείται μετά την ερωτική προδοσία. Ο προδομένος εραστής, όταν πληροφορηθεί το μοιραίο, νιώθει το έδαφος να χάνεται κάτω από τα πόδια του. Όταν τελικά το πιστέψει, αν δεν βάλει την ουρά κάτω από τα σκέλια και εγκαταλείψει το στίβο, τότε αργά ή γρήγορα ξεπληρώνει με το ίδιο νόμισμα. Αρκετές φορές ο ερωτευμένος ορέγεται το επόμενο ερωτικό θήραμα, στην πραγματικότητα όμως αλληθωρίζει προς τη μεριά της πρώην του. Ο αποδέκτης της συμπεριφοράς του είναι εκείνη και αυτήν θέλει να πληγώσει. Θέλει εξωτερικά να της δείξει ότι την ξεπέρασε και δεν την έχει ανάγκη πιά και εσωτερικά να επουλώσει τον πληγωμένο εγωισμό του, επιθυμώντας να την κάνει να πονέσει και αυτή. Τη μισεί και ταυτόχρονα την θέλει αβάσταχτα. Θέλει να την ξεχάσει, αλλά δεν μπορεί.

ΤΟ ΠΕΝΘΟΣ
Ακολουθεί η περίοδος του ερωτικού πένθους, όπου όλα του φαίνονται μάταια. Στάσιμος σαπίζει σε μουχλιασμένα νερά. Δεν θέλει να δει ούτε να ακούσει κανέναν. Αρνείται τη συνδρομή των φίλων του και προτιμά να βρίσκεται κλεισμένος στο καβούκι της μοναξιάς του. Ταυτόχρονα όμως, χωρίς να το συνειδητοποιεί, γλείφει τις πληγές του και ανακτά ασυναίσθητα δυνάμεις. Ξαφνικά μια μέρα νιώθει ως να μην είχε υπάρξει ποτέ αυτός ο χωρισμός. Δεν θυμάται πλέον ξεχωριστά τα κομμάτια της ερωτικής του ιστορίας (φλερτ, έρωτας, πτώση), όπως τα αναμασούσε στην περίοδο του πένθους, αλλά ως κάτι το ενιαίο και αδιάσπαστο. Τώρα η αγαπημένη του απομακρύνεται στο χρόνο, σαν ιστιοφόρο που όσο χάνεται στη θάλασσα τόσο λιγότερο φαίνονται τα πανιά και τα ξάρτια του και στο τέλος δεν απομένει παρά μια κουκίδα στον ορίζοντα και είναι ο ίδιος τότε που αισθάνέται την αβάσταχτη ελαφρότητα του είναι.

Η ΑΠΟΜΥΘΟΠΟΙΗΣΗ
Όπως το πάθος δεν έχει σχέση με την ομορφιά, έτσι και η εικόνα του έρωτά μας δεν έχει άμεση σχέση με την πραγματικότητα. Για αυτό, όταν το πρώτο και μεγαλύτερο ερωτικό κύμα χάσει το ύψος και τη δύναμή του και δεν μεταλλαχθεί σε σχέση αγάπης και (Κουντερικής) συμπόνιας, ο πρώην κεραυνοβολημένος βρίσκεται προ εκπλήξεως: «τι της είχα βρει;» αναρωτιέται και αισθάνεται όπως η Φερμίνα Δάσα στον Έρωτα στα Χρόνια της Χολέρας του Μαρκές, όταν μετά από πολλά χρόνια συναντά το νεανικό της έρωτα για τον οποίο είχε κλάψει μερόνυχτα ολόκληρα. Ενώ αυτός καίγεται από τη λαχτάρα της συνάντησης, αυτή νιώθει όχι την ταραχή του έρωτα, αλλά την άβυσσο της απογοήτευσης: «Θεέ μου, ο καημένος», προλαβαίνει να σκεφθεί πριν τον διαγράψει, με μια κίνηση του χεριού, από τη ζωή της. Αν η απομυθοποίηση είναι η αποκαθήλωση του έρωτα, τότε ο μύθος του δεν είναι παρά ο σταυρός του μαρτυρίου που κουβαλάει ο κάθε ερωτευμένος.

Η ΑΓΑΠΗ
Για την αγάπη ευθύνονται οι ενδορφίνες; Η επιστήμη σηκώνει ψηλά τα χέρια. Δεν μπορεί να δώσει μια ξεκάθαρη ερμηνεία σε μια λέξη που χρησιμοποιούν εραστές, γονείς, αδέλφια, φίλοι και παπάδες. Η αγάπη εμπεριέχει τον έρωτα αλλά και την ανιδιοτέλεια. Μπορεί να είναι η συνέχεια ενός έρωτα αλλά μπορεί να υπάρξει και χωρίς αυτόν. Για τους εραστές είναι το καμίνι που επιθυμούν να λιώσουν, με την προσδοκία να γίνουν το πλατωνικό ανδρόγυνο του μύθου. Είναι το όνειρο της απόλυτης ένωσης και κάποιες φορές είναι τόσο δυνατή που το χωρισμό της επιφέρει ο θάνατος.
----------------------

του ΝΤΙΝΟΥ ΓΙΩΤΗ


Ανθολογήθηκαν οι: Πλάτων, Ησίοδος, Μπάρτ, Μπαλζάκ, Γκαίτε, Μτατάιγ
Κούντερα, Σαντ, Μαρκές, Παπαγιώργης και η ίδια η ζωή

-----------------------------

Τα Φωτα της Πολης

Μια εναλλακτικη προταση για οικονομια....

Disturbia

Αφροδιτη στον Καρκινο

Ο μύθος λέει πως η Θεά αναδύθηκε από τους αφρούς του Ωκεανού γι' αυτό και ονομάστηκε Αφροδίτη.

Θεά της αρμονικής ένωσης, της ερωτικής πράξεως εφορεύει τον γάμο και την γέννηση απογόνων.
H Αφροδίτη κυβερνάει την ομορφιά και τα συναισθήματα, τη μουσική, την αρμονία, τον γάμο, αλλά και την δημιουργία σχέσεων.
Η Αφροδίτη σ' ένα Ωροσκόπιο είναι ο πλανήτης που πρωταρχικά δίνει σε καθένα από μας την ικανότητα να προσελκύσει άλλα άτομα.
Η Αφροδίτη είναι ο πλανήτης-χάρτης που "δείχνει" τις συντεταγμένες για το δρόμο της ερωτικής σας ζωής.
Είναι ο πλανήτης που κρύβει μέσα του όλα τα ερωτικά σας μυστικά!

Εαν εχετε αφροδιτη στο καρκινο την γαμησατε.

η καταρα των αστρων!

Εχετε την ικανοτητα να προσελκυετε

οτι

κουτσο στραβο υπαρχει οπως τα σκατα τις μυγες,

και αν,

αν λεω,

εχει ξεφυγει κανενας μαλακας που δε εχετε ακομα γνωρισει

ειναι θεμα χρονου

να τον συναντησετε και αυτον!
Είστε οι άνθρωποι που ξέρετε να αγαπάτε, που ξέρετε να δίνεστε και όλα αυτά σε υπέρμετρο βαθμό.

Μη χασετε και δε δοθειτε, μη δε αγαπησετε

μη δε πιστεψετε καθε μαλακια που ο αλλος θα πει...

Δεν ξέρετε τι θα πει συμβιβασμός,

τι θα πει μέτρο.

Οπου σκατα και προβληματα

εσεις μεσα

Με τους μαλακες δε και τους πασης φυσεως προβληματικους

εχετε ειδικοτητα πλεον.

Δε γίνεται να συνδυάσετε σεξ, χωρίς την αγάπη.

Γι αυτο και δε το συνδυαζετε

το βαζετε μονο του.

Οπως λεμε βοτκα σκετη, ουισκυ σκετο?

Ετσι ενα πραμα!

Στην περίπτωση που ο σύντροφός σας κάνει το λάθος να σας δημιουργήσει συναισθήματα ανασφάλειας

ή

αισθανθείτε πληγωμένοι τότε θα έχει να αντιμετωπίσει ένα "παγόβουνο".

Τι παγοβουνο δηλαδη

Εχει βουτηξει στα σκατα και δε το ξερει

θα φτυσει αιμα

το γαλα της μανα του

θα μετανιωσει τη στιγμη που πηγε σ εκεινο το παρτυ

εκδηλωση ,μπαρ

και σας γνωρισε

Θα του βγαλετε ξυνο οτι γεννηθηκε αντρας.

Προς θεού μην τολμήσει κανείς

να ξυπνήσει τη ζήλια μέσα σας γιατί φτάνει στα όρια της τρέλας.

Παρανοια

μπορειτε να φερετε τα πανω κατω και τα δωθε κηθε

τον κλαινε και οι ρεγγες

αλλα

ειναι πολυ αργα για να κανει πισω

εχει να αντιμετωπισει

πιο

Big Bang

το

in Deep Shit

και λιγα λεω..

Απο κλαμα δε

οτι και να πω ειναι λιγο

Εαν αυτη την αστρολογικη θεση

την συνδυαζει ο χαρτης σας

με γενεθλιο καρκινο

με ερμη στο καρκινο

και σεληνη στους ιχθυς

σας λυπαμαι.

Η προσωποποιηση της καταθλιψης.

Αν δε μ πιστευετε

ρωτηστε τι εχουν τραβηξει οσοι με εχουν γνωρισει

στα χαπια επεσαν

μεχρι να πουν

κυμινο!

Η πουτανα η Αφροδιτη φταιει για ολα!

το χαρτη μου μεσα!

Messenger

Ειχα καιρο να ασχοληθω με το chat
και προσφατα (χθες) εντελει καταλαβα
οτι οι μισοι απο αυτους που μιλουσα
καιρο τωρα ειναι μαλακες.
Γυναικες και αντρες
Αντρες και γυναικες.
Ειναι μονιμα εκτος συνδεσης
μα μονιμα
τσεκαρισμενο αυτο
κατα καιρους
Μ εχετε κανει μπλοκ??
Μ ΕΧΕΤΕ ΚΑΝΕΙ ΜΠΛΟΚ?
δε φταιει κανεις αλλος
εγω φταιω που δε σας εκανα
DELETE
εγω φταιω που σας εδωσα πολυ σημασια
και ημουν ευγενικη
Σας διαγραφω ολους
αλλαζω και λογαριασμο
και στα @@@@@@ μου
ολοι σας.
Δεν εχω @@@@@@?
Ε τοτε ακομα καλυτερα
σας γραφω ολους στην
@@@@@@@@!!!!!!
Αντε γαμ@@@@ ολοι μαζι
κομπλεξικοι και Α@@@@@

Prison

Sacrifice

The sacrifice of love we give,
Takes less and yet gives more;
An everlasting hand of love,
The heart an open door.

The willingness to give of self,
To lay down your own life;
To touch another person's heart,
In loving sacrifice.

A chance that God has given you,
To reach another soul;
Forever changed by kindness,
A life your love made whole.

For life is but a circle,
Each life part of the chain;
Each link is joined by sacrifice,
That causes man to change.

To turn and reach a hand of love,
To touch another's life;
Will cause the circle to be whole,
In loving sacrifice.


by
Allison Chambers Coxsey